ΚΑΜΠΕΛ, ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ

Ο Τζοέλ Κάμπελ ζωγραφίζει στη φαντασία μου τη μορφή ιππότη της στρογγυλής τραπέζης. Παλληκαριά και ευγένεια. Αυτό ξεχώριζε τον ιππότη από τον λεχρίτη μαχητή, αγωνιστή, επαναστάτη, αντιστασιακό που δεν είχε κώδικα. Η ευγένεια. Η αφοσίωση στο καθήκον, αλλά όχι να παραβούμε τους κανόνες.

Ο Κοσταρικανός Κάμπελ είναι ο παίκτης που θα τον ήθελα στην ομάδα μου. Είναι αθλητής με χαρακτήρα. Υπόδειγμα. Οι Έλληνες στην κόντρα με την Κόστα Ρίκα τον σακάτεψαν. Ίσως επειδή αναγνωρίζουν την αξία του. Ότι θα μπορούσε να τους κάνει τη ζημιά. Κι αυτός, ο ανώτερος άνθρωπος, έδειξε “κατανόηση”. Καμμία διαμαρτυρία, κανένας θεατρινισμός. Κλάση αριστοκράτη.

Τον είχα προσέξει στα ματς του τσάμπιονς ληγκ με τη φανέλλα του Ολυμπιακού τον 22χρονο Τζοέλ Κάμπελ. Ο χρήσιμος. Και κυρίως ο ομαδικός. Αρχέγονος πολεμιστής φάλαγγας. Ηρωικός κι όχι πένθιμος. Ένα μαύρο διαμάντι των γηπέδων.

Διαβάστε ακόμα:

Ποδόσφαιρο με ψηλοτάκουνες γόβες