ΛΙΓΟΣ Ο ΣΑΝΤΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΡΕΧΑΓΚΕΛ

Άσε τις παπαριές κάποιων επώνυμων και ειδικών, ονόματα δεν λέμε, ότι η σημερινή εθνική ομάδα επί Σάντος είναι η καλύτερη, ανώτερη από εκείνη επί Ρεχάγκελ. Στο υπογράφω. Τα λένε δημοσίως, όμως δεν τα πιστεύουν αυτά που λένε.

Έγινε ό, τι έγινε στο μουντιάλ, μακρυά πια από τη θερμότητα της παρουσίας στο μουντιάλ, μπορούμε να πούμε κάποιες αλήθειες, με τις οποίες βέβαια κάποιοι πιθανόν να διαφωνούν. Κανένα πρόβλημα.

Κατ' αρχάς ο αποδυτηριάκιας βάζει στην ακρη το αποτέλεσμα. Η ίδια ομάδα με τον ίδιον αντίπαλο στο ίδιο τουρνουά μπορεί να κερδίσει, μπορεί να χάσει. Συμβαίνει. Δεν εκτιμώ πολύ καλύτερη την εθνική ομάδα του 2004 επειδή το σήκωσε. Όχι, βέβαια. Ούτε θα πω ότι η ομάδα του 2014 είναι καλύτερη ακόμα κι αν κατακτούσε το μουντιάλ.

Η ομάδα του 2004 εκπαιδεύτηκε να ψάχνει το γκολ, το αποτέλεσμα μέσα από την άμυνα. Πολύ σωστά. Δεν ήταν σε θέση η ομάδα να κτυπήσει τη νίκη στα ίσα, επιθετικά, με οργάνωση και παραγωγή παιχνιδιού για να δαμάσει τον αντίπαλο. Όχι αυτό.

Γι' αυτό ο Ρεχάγκελ δίδαξε την αμυντική συμπεριφορά, να κάνουν άμυνα ακόμα και οι επιθετικοί, όμως η σκέψη να μη φεύγει ποτέ από την αγωνία της αντεπίθεσης. Ο Γερμανός ήξερε τι υλικό είχε και δεν μπορούσε να πορευθεί διαφορετικά. Δεν ήταν Αγγλία και Γερμανία, Ισπανία και Γαλλία για να κυττάει στα μάτια τον αντίπαλο. Δεν είχε παίκτες ευφυείς, προσωπικότητες.

Ο Σάντος δεν έχει ιδέες στο ποδόσφαιρο σαν προπονητής. Κι αν έχει δεν τις δείχνει. Τον ενδιαφέρει μονάχα η παθητική άμυνα, όχι η ενεργητική άμυνα του Ρεχάγκελ, όχι η άμυνα που αντιδρά, που αν βρει χαραμάδα μπροστά της θα ορμήσει να αρπάξει την ευκαιρία.

Επιμένω. Στο ματς με την Ακτή που η Ελλάδα πήγε περίφημα δεν ήταν εκείνη που πήρε τις πρωτοβουλίες. Ο αντίπαλος, σχεδόν εκβιαστικά, έβαλε την εθνική μας στο παιχνίδι.

Ο Σάντος είναι ένας προκάτ προπονητής. Κατάφερε να μη κερδίσει η ομάδα στην παράταση την Κόστα Ρίκα που έπαιζε με δέκα και σερνότανε, και από στιγμή σε στιγμή περίμενε το μοιραίο, να γλυτώσει και το μαρτύριό της.

Προκάτ προπονητής ο Πορτογάλος όταν έφθασε στο σημείο να αφήσει δύο παπούδες, τον Κατσουράνη και τον Καραγκούνη, να βγάζουν τη δουλειά στο κέντρο. Το έγκλημα. Η αμαρτία. Μέχρι να γυρίσει πίσω από τον Μήτρογλου τον Σαμαρά, προκειμένου αυτός να αβαντάρει τα δύο γερόντια. Σε παρακαλώ.

Διαβάστε ακόμα:

Ποια η ασθένεια που πάσχει ο Σάντος