Ο ΦΑΤΑΟΥΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ

Είμαι στο περίμενε να δω εξέδρα Βραζιλίας, όχι την ομάδα της Βραζιλίας στο γήπεδο. Δεν είμαι πρωτάρα, ό,τι είχα να δω από την Βραζιλία το είδα. Και από το πρώτο κιόλας ματς το πράμα φάνηκε. Ότι αυτή δεν είναι Βραζιλία. Και πολύ προχώρησε μέχρι τους «4».

Ο κόσμος τι θα κάνει στο ματς με την Ολλανδία. Στον λεγόμενο «μικρό τελικό» που από πλευράς γοήτρου δεν έχει καμμία σημασία. Ποιος ασχολείται με την 3η θέση του μουντιάλ. Έλα!

Θα είναι ένα παιχνίδι, έτσι λέω εγώ, μόνον για την εξέδρα. Ποια θα είναι η συμπεριφορά του κόσμου, που ήδη έχει εκτεθεί. Που ήδη χρωστάει στους παίκτες της Βραζιλίας. Έτσι είναι. Δεν είναι πάντα στο χρωστάω οι παίκτες. Ότι αυτοί και μόνον αυτοί έχουν υποχρέωση να δίνουν. Αυτό λέγεται φασισμός. Φαταουλισμός του κόσμου.

Ηθικό έχουν ανάγκη να πάρουν οι Βραζιλιάνοι από τον κόσμο. Και οι παίκτες, όμως, μετά την ανείπωτη συντριβή του 7-1 από την Γερμανία οφείλουν με την απόδοσή τους να δώσουν κουράγιο στον κόσμο, για να πάρουν απ’ αυτόν κουράγιο. Έτσι πάει. Αυτά πάνε μαζύ.

Διαβάστε ακόμα:

Η δικηά μας Βραζιλία