Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΑ

Τη γλύτωσε ο Αστέρας Τρίπολης. Αφήστε, ρε, τα επικά, τα Κολοκοτρωνέικα. Στην Τροπολιτσά σκόρπισε το γερμανικό ασκέρι της Μάιντς. Αυτά είναι σανώ για τ` άλογο του μέγα οπλαρχηγού. Αλλος ήταν ο λόγος που κέρδισε και προκρίθηκε η ελληνική ομάδα. Το πράγμα μιλάει μόνο του.

Δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο ο Κλαούντιο Ρανιέρι. Μάλιστα, κύριε. Αυτός ο αρχιγκαντέμης ο Ιταλός πήγε πρώτα στη Λεωφόρο και μετά στο Περιστέρι. Το ταμπλώ έγραψε διπλό και αποκλεισμό για τις ομάδες μας. Να τα λέμε όλα. Μόνο ο μακαρίτης ο Γκροντόνα είχε αυτό το προνόμιο; Χαρακτήρισε γρουσούζη τον Μαραντόνα στο παιχνίδι της Αργεντινής με το Ιράν, γιατί μόλις την κοπάνησε από τις εξέδρες στο πρόσφατο μουντιάλ, ο Μέσι πέτυχε το γκολ της νίκης.

Για να σοβαρευτούμε. Ο Αστέρας αντιμετώπισε με φιλοδοξία την ευρωπαϊκή παρουσία του και επιβεβαίωσε την καλή εικόνα που είχε στη Γερμανία. Αντίθετα ο Ατρόμητος ήταν για τα πανηγύρια. Νόμισε ότι με την κουτσή νίκη του στη Βοσνία είχε καθαρίσει. Δεν παίζεται όμως έτσι η ιστορία, ειδικά στην Ευρώπη. Ειδικά απέναντι σε μια ομάδα με παίκτες που ψάχνουν διέξοδο για ένα καλύτερο αύριο.

Το έχουμε δει πολλές φορές αυτό το παραμύθι. Οι ελληνικές ομάδες, κυρίως οι μεσαίες, παίζουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τουπέ. Με νοοτροπία «δεν τρέχει τίποτα κι αν χάσουμε». Λες και συμμετέχουν στην πρέμιερ της Αγγλίας, επομένως το σημαντικό είναι το πρωτάθλημα. Ακατανόητο. Μοιραία έρχονται πολλές σφαλιάρες. Μερικές, σαν αυτή που έπεσε στο Περιστέρι, σβουριχτές.

Διαβάστε ακόμα:

Οσο θα παίζεται ποδόσφαιρο...