ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Αίσχος. Δεν πρόλαβε να στηθεί η μπάλλα στο σέντρα για να ξεκινήσει το νέο πρωτάθλημα και αμέσως, με την πρώτη, ρε, έπεσαν οι πρώτες πιστολιές για την πουτάνα τη διαιτησία. Για τα πουλημένα τομάρια τους διαιτητές. Που, βέβαια, δεν έκαναν ανθρώπινα λάθη, αλλά σφύριξαν κατ' εντολήν. Του γνωστού κέντρου που κουμαντάρει τα κοράκια.
Και θα πει ο αποδυτηριάκιας ότι έχουν δίκαιο ο Αναστασιάδης του ΠΑΟΚ και ο Αναστασίου του Παναθηναϊκού. Ότι δεν έχουν άδικο. Ό, τι και να πεις από τα δύο είσαι άουτ. Είσαι αράουτ. Είσαι εκτός γηπέδου.
Αίσχος. Αυτή είναι η κουβέντα που μας αξίζει. Αυτοί είμαστε, γι' αυτό κάθε χρόνο τρώμε στη μάπα τα ίδια και τα ίδια. Δεν είμαστε σε θέση να αντιδράσουμε αποτελεσματικά σε βάρος εκείνων που θαρρούμε ότι είναι υπεύθυνοι της κατάρας.
Έτσι είναι. Πρόκειται για κατάρα να έχουμε πρωτάθλημα ξευτυλισμένο. Και να μη μπορούμε, ακόμα και να μη θέλουμε να παίζεται πρωτάθλημα σπαθένιο. Μας βολεύει. Γιατί, όχι; Έχουμε ανάγκη από πρωτάθλημα που ικανοποιεί τα εσώψυχά μας να βρίζουμε, να παραπονιόμαστε. Και καλύπτει την αδυναμία μας να φτιάξουμε ομάδες που να παίζουν μπάλλα χορταστική.
Ναι, υπάρχει παρασκήνιο στη διαιτησία. Θες αλήθειες; Όποιος μπορεί, το κάνει δικό του το παρασκήνιο. Οι άλλοι, όμως, οι θιγόμενοι, γιατί το ανέχονται; Για σκέψου. Γιατί οι ομάδες που δεν ελέγχουν το παρασκήνιο περιορίζονται στα σάλια; Μονάχα στη μανούρα. Τι να κάνουν; Να μην το πω κι αυτό εγώ.
Διαβάστε ακόμα: