ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΡΤΟΡΙΚΑΝΟΥΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΞΥΛΟ

Γράφει ο ΜΑΝΟΣ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗΣ

Συμβαίνει μερικές φορές σ’ένα αγώνα και να είσαι καταδικασμένος να μην κερδίσεις. Η Ελλάδα νίκησε χθες το βράδυ τις Φιλιππίνες, αλλά δεν κέρδισε τίποτα διότι ο συγκεκριμένος αντίπαλος αντί για μπάσκετ το’ριξε στον κλεφτοπόλεμο! Όταν παίζεις σε μια διοργάνωση όπως το παγκόσμιο πρωτάθλημα πρέπει να βελτιώνεσαι από παιχνίδι σε παιχνίδι, να χτίζεις την αγωνιστική σου ταυτότητα ώστε όταν έρθουν τα ματς που θα κρίνουν τους τίτλους να είσαι έτοιμος. Από τη νίκη, απέναντι στις Φιλιππίνες, λοιπόν, η Ελλάδα δεν έμαθε τίποτα που θα φανεί χρήσιμο στη συνέχεια.

Οι κοντοί Φιλιππινέζοι έπαιζαν δικό τους μπάσκετ. Τρίποντα από τα οκτώ μέτρα χωρίς ισορροπία και λογική, μπουνιές και κλωτσιές στην άμυνα, συμπεριφορά νταλικέρηδων, ο δε Μπλάτσε να παλεύει ένας εναντίον όλων.

Απέναντι στη φιλοσοφία του χάους που πήγαν να επιβάλλουν οι Φιλιππινέζοι, οι Έλληνες διεθνείς έμειναν ψύχραιμοι, σημάδεψαν τα πλεονεκτήματα τους μέσα στην ρακέτα, αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεφύγουν στο σκορ για δύο λόγους:
Α) Δεν το επέτρεψε η κλάση του Μπλάτσε ο οποίος είχε φανερό πλεονέκτημα απέναντι στους Έλληνες φόργουορντ, τόσο σε ύψος, όσο και σε ταχύτητα.
Β) Είμασταν πολύ άστοχοι από μέση και μακρυνή απόσταση, κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί, ειδικά όταν η άμυνα δεν είναι πιεστική! Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά έτσι είναι. Στο μπάσκετ είναι πολύ πιο δύσκολο να σκοράρεις όταν είσαι εντελώς μόνος σου και σε έχει ξεχάσει η άμυνα παρά όταν είσαι μαρκαρισμένος. Ψυχολογικά, δεν έχεις άλλοθι όταν δεν πιέζεσαι και κινδυνεύεις να αστοχήσεις, ενώ αντίθετα αν είσαι μαρκαρισμένος δεν μπαίνει ποτέ το “πρέπει” μπροστά από την προσπάθεια του αθλητή.

Τελικά, η Ελλάδα έκανε για δεύτερη συνεχόμενη φορά το καθήκον της. Περιμένει τώρα το Πόρτο Ρίκο. Και αν οι Φιλιππινέζοι έπαιξαν σκληρά, με τους Πορτορικάνους να δείτε τι ξύλο θα πέσει...

Διαβάστε ακόμα:

Ελλάς Ελλήνων μπασκετμπωλιστών