ΙΔΟΥ, Ο ΑΚΤΥΠΗΤΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ!

Όχι, κύριε, εγώ δεν είμαι με το Αύριο. Εγώ ξέρω ότι η εθνική ομάδα μπάσκετ έκανε 5 νίκες. Κι εγώ έζησα υπέροχα τις μάχες τις νικητήριες της ελληνικής ομάδας.

Όχι, κύριε τσιμούσκουλα, εγώ δεν ζω με την ελπίδα του μέλλοντος, και το τι θα κάνει η ομάδα με την Σερβία. Εγώ είμαι με το Χθες, με το Σήμερα. Η μαγκιά μου είναι να γεμίζω μ' ότι μου δίνει το Παρελθόν. Μ' ό, τι παίρνω από το Τώρα. Το Αύριο; Θα δούμε. Όταν θα 'ρθει η δική του ώρα. Δεν έχω τελειώσει ακόμα με το Σήμερα.

“Τι έκανες, βρε μαλάκα Καλάθη!” σηκώθηκε ο άλλος από τον καναπέ σ' ένα λάθος του καραφλού. “Πάλι μαλακία έκανε αυτός ο Καϊμακόγλου!” ρίχνει ένας άλλος μούντζα στην τηλεόραση να τη φάει ο γενειοφόρος παίκτης. Να σχολιάσω; Γιατί,όχι.

Εγώ, κύριε, αγαπώ και θαυμάζω τον άξιο και τα λάθη του μαζύ. Και με τις αδυναμίες του. Δεν είναι μαλάκας ούτε ο Καλάθης και ο Καϊμακόγλου, ούτε άλλος της εθνικής που πέτυχε, και σε προσωπικό επίπεδο και σαν ομάδα, το σερί των πέντε νικών. Ο μαλάκας είναι, ήταν και θα είναι ο ακτύπητος. Αυτός που δεν κτυπιέται, που δεν συγκρίνεται μ' άλλον στη μαλακία.

Διαβάστε ακόμα:

Η αποθέωση του κανονικού μπάσκετ