Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ
Δέκα χιλιάδες αρειανοί στην πρεμιέρα της Γ' εθνικής. Τι είναι αυτό; Φως φανάρι το έργο, αλά ΑΕΚ. Δεν υπάρχει ομάδα χωρίς τον κόσμο της. Καμμιά ομάδα. Οι οπαδοί, όμως, είναι μόνο για να βλέπουν, όχι να έχουν άποψη. Να μπερδεύονται στα διοικητικά. Εκτός κι αν γουστάρουν να διοικήσουν εκείνοι. Τότε, αλλάζει.
Ιδού ο Άρης και το πήδημα. Δεν σ' αρέσει κάτι, δεν πας στο γήπεδο. Αυτή είναι η σωστή θέση του οπαδού. Δεν βρίζεις, δεν απαιτείς τούτο και το άλλο. Επειδή, όμως, η ομάδα ανήκει στο λαό της, επειδή δεν υπάρχει ομάδα χωρίς τον κόσμο της, ο κόσμος έχει κάθε δικαίωμα να την αναλάβει διοικητικά. Είπαμε. Ιδού ο Άρης και το πήδημα.
Όχι το άλλο. Δεν είμαι διοίκηση, δεν θέλω να αναλάβω την ευθύνη της διοίκησης, εγώ τη βρίσκω να απειλώ, να εκβιάζω, να σηκώνω χέρι. Όχι, αυτό.
Τι είπανε οι αρειανοί με την εντυπωσιακή παρουσία τους στην πρεμιέρα, στο 3-1 επί της Καστοριάς; Ο Άρης είμαστε εμείς. Ο Άρης δεν είναι αυτή η ομάδα που παίζει στη σούπερ ληγκ, στη Γ' εθνική, στο τοπικό της Θεσσαλονίκης. Ο Άρης ο πραγματικός είμαστε εμείς οι 10.000 που ήρθαμε στο γήπεδο και οι άλλοι 100.000 που κάθισαν σπίτι τους.
Τελειώσαμε; Μη βιάζεσαι. Ο Άρης υποβιβάστηκε για μια φορά ακόμα. Έχει τις ευθύνες του και ο κόσμος, οργανωμένος κι όχι. Όποιος δεν συμφωνεί, τότε τον αδικεί τον κόσμο του Άρεως. Τον θεωρεί ανύπαρκτο. Ο κόσμος του Άρεως, όμως, είναι υπαρκτός, βροντερός, συμμετοχικός, αλλά και λάθος αναθρεμμένος, εκπαιδευμένος. Γι' αυτό δεν αντιδρούσε σοφά στις όποιες ανεπάρκειες και αδυναμίες των διοικήσεων που έφεραν την ομάδα στο χάος.
Διαβάστε ακόμα: