ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΟΥ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗ

Ο Εμίλ Ζάτοπεκ και οι αγώνες του στο στίβο στολίζουν το μυθικό σύμπαν του αθλητισμού. Μέχρι και τα χρόνια του τεράστιου Τσέχου δρομέα μεγάλων αποστάσεων ο αθλητισμός ήταν κρεμασμένος από τα σύννεφα του ρομαντισμού και της ιδεολογίας, και ο ολυμπιονίκης ένα πρόσωπο επικό, ηρωικό.

Θυμόμαστε σήμερα τον Αιμίλιο Ζάτοπεκ, τον “άνθρωπο ατμομηχανή” που έσπασε 18 παγκόσμια ρεκόρ, με την ευκαιρία της ημέρας γέννησής του, για να κάνουμε ένα άτυπο μνημόσυνο μιας εποχής πεθαμένης οριστικά και αμετάκλητα.

Βλέπεις σήμερα τη φωτογραφία του Εμίλ Ζάτοπεκ το 1952, τότε που κατέκτησε τρία χρυσά με νέο ολυμπιακό ρεκόρ σε 8 ημέρες, και αισθάνεσαι ότι βρίσκεται στο 18ο, ίσως το 16ο αιώνα, όχι πριν 62 χρόνια. Πραγματικά, αν εμφανιζόταν σήμερα στο στάδιο με κοντό παντελονάκι ο Ζάτοπεκ θα τον περνάγαμε για εξωγήινο. Πρόσωπο και κορμί, μια φιγούρα ολότελα ξένη απ' αυτή που σήμερα βλέπουμε στο στίβο, κι όχι μόνον.

Το έβδομο από τα οκτώ παιδιά των γονιών του, γεννήθηκε σα σήμερα στις 19 Σεπτεμβρίου, το 1922, και παντρεύτηκε την Ντάνα Ιγκρόβα, ολυμπιονίκη του ακοντισμού, επίσης το 1952, στο Ελσίνκι, που κι αυτή γεννήθηκε την ίδια ημέρα του ιδίου χρόνου! Έζησαν ευτυχισμένοι, με πολλούς φίλους τόσο από την πατρίδα, όσο και από το εξωτερικό. Ο Ζάτοπεκ ήταν καλός άνθρωπος, αγαπητός από συναθλητές και αντιπάλους.

Οργανωμένος κομουνιστής, αξιωματικός του στρατού αυτός ο θρυλικός αθληταράς. Κι όμως! Όταν μπούκαραν στην Πράγα τα σοβιετικά τανκ ο Ζάτοπεκ δημοσιοποίησε την αντίδρασή του. Τον διώξανε από το κόμμα, από το στρατό, και για να ζήσει, αυτός ο ολυμπιονίκης, έγινε οδοκαθαριστής.

Πέθανε 2000 και κάθε χρόνο την ημέρα του θανάτου του οι φίλοι του συγκεντρώνονται στο σπίτι της Ντάνα Ζατόπκοβα και κουβεντιάζουν μπροστά στο βάζο με τη στάκτη του, σα να είναι παρών ο ίδιος.

Διαβάστε ακόμα:

Τα θαύματα δεν τα έκανε με το στόμα