ΟΜΑΔΕΣ ΧΥΜΑ ΣΤΟ ΚΥΜΑ

Πέντε στις 16. Μονάχα. Αυτό, όμως, δεν θα το πω αλλαγή. Ούτε πρόοδο. Το ότι από τότε που καθιερώθηκε πρωτάθλημα με «μόνιμες» ομάδες, για πρώτη φορά το 1959, από τις 16 ομάδες μόνον τις πέντε θα τις βρεις σήμερα στην σούπερ λίγκα. Είναι, κατά αλφαβητική σειρά, η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Πανιώνιος και ο ΠΑΟΚ.

Μέχρι πριν 57 χρόνια το «πανελλήνιο πρωτάθλημα» διεξαγόταν με τη συμμετοχή των πρωταθλητριών και «δευτεραθλητριών και «τριταθλητριών, ανάλογα, από τις τρεις ιδρύτριες Ενώσεις της ΕΠΟ, Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη. Και μια επιλογή ομάδων μετά από μια αγωνιστική διαδικασία πρωταθλητριών τοπικών ενώσεων της περιφέρειας.

Αναφέρω τα αποτελέσματα της πρώτης αγωνιστικής του Α΄ διοργάνωσης του πρωταθλήματος Α΄ εθνικής, στις 25 Οκτωβρίου, το 1959: ΠΑΟΚ – Μέγας Αλέξανδρος 3-2, Πανιώνιος – ΑΕ Νικαίας 3-0, Δόξα Δράμας – Άρης 2-2, Ηρακλής – Απόλλων 0-0, Προοδευτική – Απόλλων Καλαμαριάς 1-0, Παναθηναϊκός – Παναιγιάλειος 2-1, Παγκορινθιακός – Ολυμπιακός 1-0, Εθνικός – ΑΕΚ 0-1.

Τέσσερις ομάδες από Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη και τέσσερις από επαρχία. Τι άλλαξε από τότε; Τίποτα! Μετά από 20 χρόνια, από το 1979, η Α΄ εθνική έγινε με ΠΑΕ. Ούτε και από τότε άλλαξε τίποτα. Για ποια αλλαγή μιλάω; Να σου πω.

Μια επαρχιακή ΠΑΕ σήμερα δεν έχει καμία ουσιαστική διαφορά ως οργάνωση μαγαζιού, ως σκέψη επιχειρηματική με τον Άρη Θεσσαλονίκης για παράδειγμα και τον Πανιώνιο, την Δόξα Δράμας και τον Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης του 1959.

Όπως δεν υπήρχαν στελέχη επαγγελματικά, υπάλληλοι ειδικευμένοι στη ντόπια ποδοσφαιρική ''βιομηχανία'' πριν από μισό αιώνα, έτσι και σήμερα απουσιάζει το εταιρικό στελεχιακό δυναμικό στις ΠΑΕ του 21ου αιώνα. Τι μπορεί να προσθέσει στον ανταγωνισμό του πρωταθλήματος μια ΠΑΕ χωρίς κεφάλαια, χωρίς περιουσία, χωρίς εγκαταστάσεις, χωρίς έμπειρους, χωρίς υποδομές και επιχειρηματικούς στόχους;

Ποιό, αλήθεια, προϊόν να παράξουν εταιρείες στημένες στο πόδι, χωρίς χθες, χωρίς αύριο. Συμμετέχουν σ' ένα πρωτάθλημα που σταθερά από χρόνο σε χρόνο πάσχει και εμπορικά και αγωνιστικά. Καθόλου τυχαίο, λοιπόν, που τρώμε στη μάπα σκάρτο γηπεδικό θέαμα από τη μια και από την άλλη τις κατά σύστημα αλληλοκατηγορίες των αφεντικών των ομαδάρων μας.

Διαβάστε ακόμα:

Πριν την Τσέλσυ, ιδιοκτήτης πολιτείας