ΑΛΛΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΣΙΤΙΣΤΗΣ ΣΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ
Γιατί μια προεδράρα ενδιαφέρεται να ελέγχει την ΕΠΟ; Επειδή το κουμάντο, θεσμικά, σύμφωνα με τα γραφάς και τους προφήτας της FIFA και της UEFA, τα κοράκια ανήκουν στην
ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Άρα, ο ισχυρός της πιάτσας για να είναι ισχυρός, χρειάζεται να έχει το επάνω χέρι στην ΕΠΟ.
Ποιος είναι ο ισχυρός της πιάτσας; Ο ένας. Και δυο ισχυροί στην πιάτσα να κυκλοφορούν, ο ένας δίνει τα παραγγέλματα. Ποιος, δηλαδή; Αυτός που πληρώνει. Αυτός που μοιράζει χαρτζηλίκια, σε σταθερή βάση. Το να είναι κάποιος μέγας και τρανός, ακόμα και νταής, αν δεν βάζει το χέρι στην τσέπη δεν θα πάρει το κουμάντο.
Άρα, υπάρχει ο ισχυρός της πιάτσας και τα λαμόγια της πιάτσας που παίρνουν γραμμή. Ακριβώς. Τα λαμόγια, που είναι κοστουμαρισμένα και κυριλάτα, όμως αναξιοπρεπή, και ο
πρόεδρος της ΠΑΕ που αν θέλει την αβάντα της διαιτησίας θα πρέπει να τους ξηγιέται αναλόγως. Άρα;
Δεν ισχύει αυτό που λέμε ότι ένας είναι ο ισχυρός της πιάτσας. Παραμύθι. Ο ισχυρός της πιάτσας είναι το λαμογιστάν. Όλο το σύστημα στο ποδόσφαιρο, κι όχι μόνον το
ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, στηρίζεται στο λαμογιστάν. Στον λαμογισμό.
Όλος ο κοινωνικός ιστός της Ελλάδος είναι λαμογιάρικος. Για να βγεις βουλευτής, δήμαρχος, πρόεδρος ΕΠΟ, πρύτανης στο πανεπιστήμιο, υποχρεώνεσαι να υποταγείς στο
παρακράτος των λαμόγιων.
Κατά καιρούς η ποδοσφαιρική πιάτσα καθότανε σούζα στον Βαρδινογιάννη, μετά στον Κόκκαλη. Κι όταν εμφανίστηκε στον Παναθηναϊκό η πολυμετοχικότητα η πιάτσα, τα λαμόγια
της πιάτσας ψαχνόντουσαν να βρουν άκρες με τον Πατέρα.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, ισχυρός της πιάτσας. Ο αποδυτηριάκιας δεν αναγνωρίζει κανέναν ισχυρό και βαρύμαγκα πρόεδρο ΠΑΕ. Θα τον πω ισχυρό μόνον αν τσακίσει τη
λαμογιοκρατία. Όχι μόνον να ασχολείται με την ομαδάρα του, να μην ενδιαφέρεται για τις άλλες ΠΑΕ, αλλά και να μην επιτρέπει, αφού είναι ισχυρός, να βγάζουν μεροκάματα
σε βάρος της αξιοπιστίας του πρωταθλήματος τα λαμόγια. Τότε ναι, θα 'ναι ισχυρός. Ένας πατριάρχης του ποδοσφαίρου.
Διαβάστε ακόμα: