ΠΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ
Φταίει ο Αγγελος λένε μερικοί ΠΑΟΚτσήδες. Σου λένε ότι ο κόουτς είναι μονόχνοτος. Δεν μελετά τον αντίπαλό του. Κυττάει μόνο την ομάδα του και το σύστημα που έχει κατά νου να παίξει. Ναι, αλλά χωρίς τον Αγγελο ο ΠΑΟΚ μπορεί να ήταν σκορποχώρι, όπως επί της εποχής εκείνου του τυχοδιώκτη του Στέφενς.
Ποια είναι η αλήθεια; Κάπου στη μέση, όπως σχεδόν πάντα. Θυμάμαι τον Παναθηναϊκό του Αγγελου, σε ένα ματς στο Ολντ Τράφορντ. Μεγάλη εμφάνιση, αποθέωση και αποτέλεσμα ήττα 1-3. Πήγε να πνίξει την Μάντσεστερ στην έδρα της πιέζοντας ψηλά. Είχε τα εργαλεία να το κάνει, όχι όμως και τα αντικλείδια για να σταματήσει τις αντεπιθέσεις, γιατί με αντεπιθέσεις έπαιζε η μεγάλη Γιουνάιτεντ για πολύ ώρα.
Οχι ότι εκείνη η εποχή είναι ίδια με την τωρινή. Ούτε ο ΠΑΟΚ διαθέτει τους παίκτες που είχε τότε ο Παναθηναϊκός. Ομως, αυτό το ματς μου ήρθε στο μυαλό βλέποντας τον Πανιώνιο να κάνει τόσες ευκαιρίες στην κόντρα και την άμυνα των επίδοξων πρωταθλητών να είναι λεωφόρος άδεια για να παρελάσουν τα στρατά.
Μιλάμε αγωνιστικά και αφήνουμε τη διαιτησία έξω. Υπάρχει πρόβλημα όταν ο ΠΑΟΚ υπερεκτιμά δυνάμεις που δεν έχει. Ομως, είναι καλύτερο αυτό από την επιλογή του φοβισμένου παιχνιδιού. Και τα δυο έχουν συνέπειες. Το ζητούμενο είναι η ισορροπία.
Διαβάστε ακόμα: