ΜΑΖΥ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΟ
Χρειάστηκα μια ημέρα για να ισιώσω. Διάβασα του κόσμου τις παπαριές για την από 0-2 παραλίγο ήττα του Παναθηναϊκού στα Χανιά. Η ομάδα του Αναστασίου έδωσε δικαιώματα, λέει. Σωστά, λέω εγώ. Οχι, όμως, όπως το σκέφτεσαι εσύ αποδυτηριάκια, σου λέει ο άλλος. Δηλαδή;
Η Πανάθα έδωσε δικαιώματα στο αλλοιώς. Χάρισε ισοπαλία στα Χανιά για να αποκλειστεί ο Μπέος. Κεραμίδα στο κεφάλι. Χαμπάρι δεν είχα πάρει! Με αφορμή τον αγώνα στα Χανιά μού δίνεται η ευκαιρία να καταρρίψω ένα μύθο. Στη διαδικασία των ομίλων αυτός που έχει καταφέρει να προκριθεί πριν την ολοκλήρωση των αγώνων, όχι μόνο δικαιούται, αλλά οφείλει να κυττάξει μόνο την πάρτη του. Να ξεκουράσει παίκτες, να χαλαρώσει στα πρώτα 20 λεπτά, στα τελευταία 10, στα ενδιάμεσα 5. Τελεία χωρίς Γκλέτσο.
Οσο για τον Παναθηναϊκό δεν ήταν αυτό το πρόβλημά του. Η βαζέλα χαλάρωσε αναγκαστικά, όταν βρέθηκε στα χαφ με τον Νίνη χωρίς καύσιμα. Επίσης εκείνο τον ταλαίπωρο τον Μπαϊράμι που δεν κάνει ούτε για νηστεία και προσευχή. Τι να πει κανείς για τον Μπούι. Καλύτερα τίποτα, για να μην χάνουμε χρόνο. Με αυτές τις προϋποθέσεις καλά που δεν έχασε ο συμμαχικός και πρώην πολυμετοχικός. Παραλίγο να κάνει το 3-2 ο Πάγκαλος και φαντάζομαι μετά θα αναφωνούσαν όλοι: «Μαζύ τα φάγαμε».
Διαβάστε ακόμα: