«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ» Ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

Τι άλλο θα ακούσουμε. Κέρδισε ο Παναιτωλικός στην Τούμπα και επιτόπου οι χουχουχούχου της πιάτσας μίλησαν για τη “νέα δύναμη” στο ποδόσφαιρο. Μπα; Και ποιες είναι οι παληές δυνάμεις; Εσείς τις λέτε κι εγώ αρχίζω να τις μετράω...

“Νέες δυνάμεις” υπάρχουν μονάχα στην πολιτική. Δεν υπάρχουν, απλά ο κόσμος και τα μήντια που παραμυθιάζουν τον κοσμάκη, τον κοσμάκη που λατρεύει να μπαλαμουτιαστεί, λέω ότι δεν υπάρχουν αλλά θεωρούνται σαν τέτοιες κάποιες δυνάμεις της αριστεράς και της πρόοδου και της ελπίδας.

Άλλο κάνει ένα τσαφ, μια αναλαμπή, μια έκρηξη, για ένα μήνα, μια σαιζόν, δύο χρόνια μια ομάδα, κι άλλο αληθινά αλλάζει επίπεδο. Θέλει πολύ δουλειά και χρήμα και χρόνο μια ομάδα που προσπαθεί να επιβιώσει στην κατηγορία να διεκδικεί πρόκριση στα play-off.

Αυτή τη μικρή διαφορά να καλύψει η ομαδούλα, από το να αποφύγει τον υποβιβασμό στο να βγάλει τη σαιζόν χωρίς πίεση, όμως όχι για ένα χρόνο, αλλά διαχρονικά να αλλάξει κλάση, θέλει εργοστασιακού τύπου δουλειά. Πράγματα άγνωστα στην Ελλάδα. Δεν τα ξέρουν αυτά, σχεδιασμός με ορίζοντα χρόνου. Να, γιατί βλέπουμε επαρχιακές ομάδες με δυνατότητες να ξεφουσκώνουν, να μη ξεφεύγουν από τη μοίρα τους, να επιστρέφουν σαν τον κατεργάρη στον πάγκο του.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΠΑΟΚ χρωστάει στον Σαλπιγγίδη