ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ... ΧΡΙΣΤΟΥ

Μου άρεσε η Βέροια, βγήκε στο γήπεδο κεφάτη, με θετική ψυχολογία και ήταν φανερό ότι για τους παίκτες της ήταν ένα ξεχωριστό παιχνίδι αυτό κόντρα στον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Τι να το κάνεις; Δεν φθάνει η μία ομάδα για να δεις ποδόσφαιρο, που θα σε κερδίσει. Αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Να δεις ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο, όχι να εύχεσαι τη νίκη της μιας ομάδας.

Από τη μία η Βέροια που ξεπέρασε τον εαυτό της, καυλωμένη και ενθουσιασμένη από την άλλη ένας Ολυμπιακός που χρειαζότανε τη βοήθεια του διαιτητή για να αυξήσει τη διαφορά από τον φοβερό και τρομερό ΠΑΟΚ, που έχει και την αβάντα της Παναγίας.

Τι σόι “ντέρμπυ” να δεις όταν εκτός από τις δύο ομάδες, την Βέροια και τον Ολυμπιακό, έπαιζε στο γήπεδο και το κοράκι; Με δέκα παίκτες οι γηπεδούχοι από τα πρώτα κιόλας λεπτά ήταν επόμενο να γείρει το ματς μονόπαντα. Η μπάλλα στα πόδια των φιλοξενούμενων, οι της Βέροιας να έχουν γυρίσει πίσω στην εύκολη δουλειά, διότι αλά Μίτσελ ο Ολυμπιακός βαρούσε με γιόμες.

Στο φινάλε Βέροια είναι, όχι στα κυβικά του Ολυμπιακού και δικαιολογημένα κράτησε το θράσος της να απειλεί σ' άλλα ματς. Ένα ημίχρονο με απόλυτη κατοχή της μπάλλας ο πρωτοπόρος και μηδέν ευκαιρίες. Η Βέροια ήταν που είχε το δοκάρι και μια ευκαιρία.

Άνετος ο διαιτητής. Ψυχρός, δεν έδωσε κανένα δικαίωμα. Εφάρμοσε τους κανονισμούς στην αναμέτρηση του μεγάλου ενάντια του μικρού. Δεν είχε καμμία συμμετοχή στη διαμόρφωση του 0-2. Οπότε όλοι οι γάβροι μπορούν να χαίρονται, ότι χωρίς τη βοήθεια του Ιησού Χριστού, αύξησαν τη διαφορά από την προστατευόμενη ομάδα της Παναγίας.

 Διαβάστε ακόμα:

Επιτέλους, διώξτε τον Αναστασιάδη!