Ο ΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

 

Γράφει ο Βενέδικτος Παρλαβάντζας

Τους βλέπω μπροστά μου γίγαντες να προτάσσουν στήθος για να τους διαλέξω. Πρώτος απ` όλους αυτός ο αντιπαθητικός Φαν Χάαλ. Αυτός ο Ολλανδός με το αλαζονικό ύφος σου λέει πήρα καμένη γη από τον απίθανο Μόγιες και δες τι έφτιαξα. Μια συμπαγή Μάντσεστερ Γ. με αρκετά από τα περσινά υλικά που τα είχαν βγάλει σκάρτα. Μπάζα για να είμαστε ακριβείς.

Κατοχή στο πρώτο ημίχρονο με τον Φελαϊνί τεράστιο, τον ποδοσφαιριστή Κάρικ να υφίσταται κανονικά κι όχι μόνο σε ρετρό χαρτάκια της panini και τους υπόλοιπους να κάνουν σοβαρά τη δουλειά τους. Με τον Μάτα να ανοίγει το σκορ.

Μετά ξεπροβάλει αυτός ο ψηλόλιγνος τερματοφύλακας της Γιουνάιτεντ, ο Ισπανός ο Ντε Χέα που και λίμπερο παίζει και κάτω από τα δοκάρια του ελέγχει τα πάντα. Το παλληκάρι φωνάζει με τις εμφανίσεις του. «Ποιος Κασίγιας ρε παιδιά. Δεν με παρατάτε με τον συνταξιούχο;». Βαριακούει, όμως, εδώ και χρόνια ο αγαπημένος μου Ντελ Μπόσκε. Θα μιλήσουμε για αυτόν σε άλλο πόνημα.

Καλώς τον και τον κόρακα. Μου άρεσε αυτός ο τυπάκος που σφύριζε. Είχε μια ασθένεια που δεν ξέρω την επιστημονική της ονομασία. Αποφάσιζε αυτό που πίστευε σωστό με απόσταση τουλάχιστον 5 δευτερολέπτων από το συμβάν. Το ίδιο έκανε και στην αποβολή του Τζέραρντ. Ο μεγάλος αρχηγός μπήκε αλλαγή στο 46` και πήρε κόκκινη κάρτα στο 46 και κάτι ψιλά επειδή πήγε να σβήσει ένα τσιγάρο στο κέντρο του Ανφιλντ και κατά λάθος από κάτω από το πόδι του βρέθηκε η αυτό του παμπόνηρου Βάσκου ονόματι Ερέρα.

Ο κόρακας, λοιπόν, έκανε δυο τρία μαγικά ακόμα, ζώντας στην δική του πραγματικότητα, και ήμουν έτοιμος να τον διαλέξω ως την προεξέχουσα μορφή στο ματς. Και να σου ξανά ο άλλος Ισπανός, ο Μάτα, κοντοπούτανος κι αυτός. Από τα μπασμένα παιδάκια που μας έκαναν χαζούς στα ντέρμπι της γειτονιάς και στο τέλος κατέληγαν ξάπλα μετά από μια μελετημένη κλωτσιά. Τότε που λέγαμε όλοι: «Ν` αγιάσει το πόδι σου χοντρούλη». Ο χοντρούλης τον είχε ξαπλώσει... Αυτός, λοιπόν, ο τσόγλανος εκτός από το γκολ με ζυγισμένο πλασέ στο πρώτο ημίχρονο, πέτυχε και δεύτερο με ψαλίδι βολ πλανέ κι αμάν αμάν, τέλειου συγχρονισμού. Σαν αυτό που μπορείτε να το επιχειρήσετε με δική σας ευθύνη, έχοντας κοντά το τηλέφωνο για να καλέσετε το 166.

Ο τεχνικός της Λίβερπουλ είδε ότι χάνει το παιχνίδι και τι έκανε ο άνθρωπος. Αμόλισε στο τερέν τον Μπαλοτέλι! Επος. Ο Μάριος τσαμπουκαλευόνταν σε κάθε φάση. Στη δε πρώτη πήρε κίτρινη κάρτα, ενώ σε μια άλλη έγινε το εξής σουρεαλιστικό. Επεσε στις πινακίδες και ήταν έτοιμος να χιμήξει στον Σμόλινγκ με τον οποίο κοντραρίστηκε. Δυο θεατές τον άρπαξαν και τον συγκράτησαν. Κάπως έτσι η Λίβερπουλ κατάφερε να μείνει με δέκα στο παιχνίδι.

Ηρθαν έτσι τα πράγματα που σε αυτό το 2-1 της Γιουνάιτεντ μέσα στο Λίβερπουλ, ο Μάτα κέρδισε την μάχη των γιγάντων. Με έψησε ότι αυτός ήταν ο πιο καθοριστικός απ` όλους. Ο Στάριτζ που μείωσε για τη Λίβερπουλ ή ο Ρούνεϊ που βολόδερνε χωρίς ουσία μπροστά και έχασε πέναλτι στα τελειώματα, απλώς συμπλήρωσαν το παζλ ενός ξεχωριστού παιχνιδιού.

Διαβάστε ακόμα:

Τιμωρήστε τα γλειφτρόνια τους επιθετικούς