Η ΑΛΛΑΓΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ!

Ήταν καλή η εθνική ομάδα στη Βουδαπέστη. Ξέχνα το αποτέλεσμα, το 0-0. Όταν κάνεις κριτική ασχολείσαι με τη γενική αγωνιστική συμπεριφορά και αφήνεις στην άκρη την κατάληξη των τελικών προσπαθειών. Πρόκειται για «λεπτομέρεια».

Η εθνική ομάδα, δηλαδή, έτσι όπως έπαιξε, έτσι όπως απέδωσε θα μπορούσε να κερδίσει 1-0, ακόμα και 2-0, όπως και να χάσει 1-0. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.

Δεν κρίνουμε, λοιπόν, το ποδόσφαιρο, τη φύση του παιχνιδιού, αλλά τους δύο αντιπάλους. Ακριβώς. Δεν θα αξιολογήσεις τη μία ομάδα χωρίς να λάβεις υπ' όψιν την άλλη. Επειδή και η μία και η άλλη δεν έπαιξαν... μόνες τους.

Καλή η εθνική με Ουγγαρία. Πιο συγκεκριμένα καλύτερη από την Ουγγαρία. Και οι Έλληνες διεθνείς στο β΄ημιχρόνιο την έκαναν γυριστή. Προσπαθούσαν οργανωμένα να φτάσουν στο γκολ. Ενώ στο πρώτο ημιχρόνιο έστελναν μακρυνές μπαλλιές στην περιοχή του αντιπάλου χωρίς να ρισκάρουν τον έλεγχο του εδάφους στο μισό γήπεδο.

Και επειδή πλέον η Ελλάδα χρειάζεται νίκες, βαθμούς για να προκριθεί γίνεται κουβέντα μετά το 0-0 για... αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού. Αστείο. Θυμίζω ότι το πρώτο που είχε πει ο Ρανιέρι όταν ανέλαβε την εθνική ήταν αυτό! Να γίνουμε πιο επιθετικοί. Αστείο.

Δεν μπορεί να παίξει η εθνική επιθετικά, ολοκληρωτικά επιθετικά ακόμα και με αντίπαλο κατώτερο. Δεν έχει μάθει έτσι! Και δεν έχει δυνατότητες να βγει στο γήπεδο, όχι να αντιδράσει επιθετικά, αλλά να γίνει η πρωταγωνίστρια, το αφεντικό του αγώνα.

Άλλο στην πολιτική, όπου ο κάθε Τσίπρας, ο κάθε Παπανδρέου θα πει το παραμυθάκι του. Να κάνουμε αλλαγή. Στη δημοκρατία, στην πολιτική η αλλαγή γίνεται πραγματικά αν αποφασίσει ο κόσμος να αλλάξει. Στην πράξη. Κι αυτό, δηλαδή η αλλαγή, γίνεται σιγά-σιγά, είναι μία διαδικασία ετών, δεκαετιών. Όχι από τη μια στιγμή στην άλλη.

Στην πολιτική ένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να κάνει αλλαγή. Αλλαγές. Μόνον κωλοτούμπες θα κάνει.

Διαβάστε ακόμα:

Τα δυο μεγάλα προβλήματα της εθνικής