ΟΙ ΣΤΗΜΕΝΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ Ο... ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ

Κάποιος πρέπει να μιλήσει. Να πει ότι αυτά που κάνει ο ειδικός ανακριτής για την εγκληματική οργάνωση στο πρωτάθλημα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Παγκόσμιος παραλογισμός. Να κουνάει το δάκτυλο ο δικαστής στον... συνάδελφό του διαιτητή. Γιατί έδωσες πέναλτυ. Γιατί σφύριξες χέρι, ανατροπή. Γιατί έβγαλες κίτρινη κάρτα. Γιατί κόκκινη. Γιατί κράτησες τέσσερα κι όχι επτά λεπτά καθυστέρηση. Γιατί το ένα, γιατί το άλλο.

Στημένος να ήταν από τον Μαρινάκη ο Γιάχος στον τελικό του κυπέλλου με τον Αστέρα Τρίπολης, η δικαιοσύνη δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Γιατί; Γιατί έτσι. Επειδή έτσι το είδε. Γι' αυτό. Η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ προστατεύουν τη διαιτησία. Πολύ καλά κάνουν. Αν κρίνουν ύποπτο τον διαιτητή θα τον διώξουν. Χωρίς... ανακρίσεις. Χωρίς διαδικασίες. Είπαμε. Ο διαιτητής στην πραγματικότητα είναι «ασύδοτος». Όπως το βλέπει.

Κανονικά, με τη λογική του κυρίου Ανδρεάδη, του ανακριτή, ακόμα μέχρι σήμερα θα ήταν στη φυλακή ο διαιτητής που δεν «είδε» το χέρι του Μαραντόνα στο ματς Αργεντινής-Αγγλίας. Ισόβια θα είχε φάει το κοράκι. Μιλάει ο αποδυτηριάκιας. Βρωμιά υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Σε κάθε χώρα! Αλλού 5%, αλλού 15%, στην Ελλάδα 30 και 40%, όσο νομίζεις. Δεν φτιάχνεται η κατάσταση με το να κυνηγάς διαιτητές. Εξυγίανση σημαίνει να κόψεις το χέρι του ποδοσφαίρου που δηλητηριάζει τη διαιτησία.

Και κάτι άλλο. Τον Γιάχο, τον κάθε κατηγορούμενο Γιάχο τον καταδικάζει όχι η δικαιοσύνη του κράτους, αλλά το ίδιο το ποδόσφαιρο. Τα ίδια τα όργανα στο χώρο. Αν δεν γουστάρει να παίζει καθαρά το ποδόσφαιρο, τότε δεν γίνεται τίποτα. Αλλοίμονο κι αν περιμένουμε τον... ανακριτή να βρει τους στημένους διαιτητές.

Διαβάστε ακόμα:

Υπάρχουν βάζελοι που γουστάρουν τον Δημητράκη