ΓΙΑΤΙ Ο ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ ΨΗΦΙΣΕ ΜΟΥΡΙΝΙΟ, ΟΧΙ ΠΕΠΕ
Δεν είναι απλά μια δήλωση αυτή που έκανε ο Μαραντόνα υπέρ του Ζοζέ Μουρίνιο, τον οποίον προτιμάει από τον Πέπε Γκουαρντιόλα. Έχει πολύ ψωμί αυτή η κουβέντα του μεγάλου. Του τεράστιου Μαραντόνα. Του αξεπέραστου θρύλου. Όποιες μαλακίες κάνει και όποιες σαχλαμάρες πει, δεν είναι ικανός να σκιάσει το ανεπανάληπτο ποδοσφαιρικό του παρελθόν.
Ο Μαραντόνα ανήκει στο φυσικό ποδόσφαιρο, ο Μουρίνιο στο ηλεκτρονικό, στο ψηφιακό, στο κομπιουτεράιζ. Ο Αργεντινός είναι της σχολής του ποδοσφαίρου για το ποδόσφαιρο. Ο Πορτογάλος, παρ' ότι κοντινός στη Μεσόγειο, παρ' ότι με έντονες επιρροές από το λατινικό ποδόσφαιρο είναι της κουλτούρας του αποτελέσματος. Του τι να τα κάνω τα διπλώματά μου, να τα σχίσω, όταν δεν βγάζω αποτέλεσμα.
Να, όμως, που ο Μαραντόνα, αυτός που μεγαλούργησε επειδή ήταν ατόφιο ταλέντο, επειδή τον καθοδηγούσε το ποδοσφαιρικό του ένστικτο και επειδή ήταν ο νταής των νταήδων, ψήφισε Μουρίνιο. Κι όχι Πέπε Γκουαρντιόλα που εκφράζει το ποδόσφαιρο της υψηλής τεχνικής και της έμπνευσης.
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τη θέση του Μαραντόνα. Ο Μενότι ήταν ο «αριστερός» της μπάλλας, ας το πούμε έτσι. Για τον προπονητή της εθνικής Αργεντινής, Λουίς Σήζαρ Μενότι ο βασιληάς είναι ο ποδοσφαιριστής, όχι το «σύστημα» που θα πνίξει την ελευθεριότητα του παιχνιδιού. Για τον «αριστερό» στη μπάλλα Μενότι ο ποδοσφαιριστής είναι ο εκφραστής των ονείρων του κόσμου. Να παίζει έτσι όπως τον θέλει ο κόσμος, όχι όπως ευνουχίζουν τους ποδοσφαιριστές οι διάφοροι Μουρίνιο.
Με Μενότι η Αργεντινή πήρε το μουντιάλ το 1978, και απέτυχε το 1982. Μετά την Αργεντινή ανέλαβε ο «δεξιός» της μπάλλας Μπιλάρδο, που πήρε το μουντιάλ το 1986 και έφθασε στον τελικό του 1990, όπου τον έχασε με το παραμύθι πέναλτυ υπέρ της Γερμανίας. Ένας τύπος Μουρίνιο ήταν ο Μπιλάρδο που κυνηγούσε τη νίκη, έστω με μισό γκολ.
Ο Μαραντόνα, κι αυτό ίσως είναι ανθρώπινο, θα ήθελε σαν ποδοσφαιριστής να είχε προπονητή τον Μπιλάρδο ή, τον Μουρίνιο, όχι τον Μενότι. Έναν προπονητή που θα έβλεπε τους παίκτες σαν στρατιωτάκια να πειθαρχούν στις εντολές του. Με συμπαίκτες playmobil ένας καταρακτώδης και πληθωρικός Μαραντόνα θα φαινόταν περισσότερο. Και κυρίως οι άλλοι εννέα θα τον «υπηρετούσαν» μέσα στον αγώνα. Αντίθετα, ο Μενότι ή, ο Γκουαρντιόλα ζητάει από τους παίκτες του να βγάζουν τη ψυχή τους, τα πνευματικά τους χαρίσματα, κάτι που θα περιόριζε τον αυθορμητισμό ενός Μαραντόνα, ενός Μέσι.
Διαβάστε ακόμα: