ΤΟ ΣΤΑΡΙΛΙΚΙ ΕΦΑΓΕ ΤΗΝ ΡΕΑΛ

Είδαμε την Μπαρτσελώνα, είδαμε και την Ρεάλ. Καμμία σχέση οι δύο ομάδες. Ας είναι ισπανικές και οι δυο. Άλλη αντίληψη ποδοσφαιρική. Άλλο πνεύμα. Άλλη πρακτική.

Μια στιγμή. Όχι πως έχει σημασία, αλλά δεν επιτρέπεται ο αποδυτηριάκιας να γράφει ανακρίβειες. Δεν είναι ισπανικές και οι δύο ομάδες. Η μία είναι, η Ρεάλ, η άλλη δεν
είναι ισπανική. Είναι καταλανική. Ο Καταλανός δεν αισθάνεται Ισπανός, άλλο ότι ανήκει στην Ισπανία.

Επαναλαμβάνω. Θα μπορούσε να ήταν βέρα καστιλιάνικη η Μπαρτσελώνα και να κυκλοφορούσε με την ίδια φιλοσοφία, με την ίδια ποδοσφαιρική κουλτούρα που κρατάει μέχρι
σήμερα.

Ποια η διαφορά ανάμεσα στην Ρεάλ και την Μπαρτσελώνα. Η πρώτη υπηρετεί το star system, η δεύτερη επιδιώκει να την υπηρετεί το star system. Θα αποκτήσει μια ντίβα και η
Μπαρτσελώνα, θα χρυσοπληρώσει έναν παικταρά, όμως μόνον αν εκτιμά ότι αυτός μπορεί να ενταχθεί οργανικά στο σχήμα της ομάδας. Όχι να κάνει τη μεταγραφή τη χλιδάτη και
τη λουσάτη και να πιάσει τα παπάρια της.

Είναι ομάδα παγκόσμια η Μπαρτσελώνα, άρα δεν μπορεί να αιμοδοτείται μόνον από τα τμήματα υποδομής. Τις ακαδημίες της. Τα φυτώρια. Έχει ανάγκη τους παίκτες αξίας που
κάνουν τη διαφορά. Αντίθετα, η Ρεάλ ψωνίζει σταρ επειδή πάσχει από σταριλίκι. Από χαϊλίκι. Αδιάφορο π.χ. αν κολλάνε Ζιντάν και Μπέκαμ.

Διαβάστε ακόμα:

Το μόνο σίγουρο στον τελικό Μπάρτσα - Γιούβε