Ο ΠΟΥΤΑΝΙΑΡΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΙΒΙΤΣΑ ΟΣΙΜ

Χάνει ο Παναθηναϊκός με 2-0 στη Θεσαλονίκη από τον Ηρακλή αλλά, τελικά, κερδίζει 3-2. Τι θα μας πει ο προπονητής; Ότι αξίζαμε τη νίκη. Ότι κερδίσαμε δίκαια. Ότι είμασταν καλύτεροι. Πιθανόν να πει Έτσι το ήθελε η Παναγία, ο άγιος Φανούριος, η οσία Πουλχερία.

Για το 2-0 που έγινε 2-3 ο προπονητής του Παναθηναϊκού έγραψαν οι δημοσιογράφοι ότι είπε «Πόρνη μπάλλα!». Λάθος. «Ποτέ δεν είπα ότι η μπάλλα είναι πόρνη» εξήγησε. Κι όποιος δεν γνωρίζει τι εστί ο Βόσνιος Ίβιτσα Όσιμ θα σκεφθεί ότι πράγματι δεν θα μιλούσε έτσι ένας προπονητής. Ένας άνθρωπος της δουλειάς. Θα απέδιδε τη νίκη, την ανατροπή του σκορ στην ανωτερότητα της ομάδας του, στη δικαίωση της παρουσίας του στον πάγκο, στα γνωστά σάπια των προπονητών.

Ο Ίβιτσα Όσιμ, όμως, ένας πράγματι φιλόσοφος του ποδοσφαίρου, είπε τη μεγάλη κουβέντα, που όμως δεν την απέδωσαν σωστά οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Ο ίδιος το διευκρίνισε:
-Δεν είπα ότι η μπάλλα είναι πόρνη. Είπα ότι είναι πουτάνα η μπάλλα.

Στις 30 Μαϊου 1992 ο Γιώργος Βαρδινογιάννης έπαυσε από προπονητή τον πετυχημένο και ολότελα νορμάλ άνθρωπο Βασίλη Δανιήλ και έδωσε την ομάδα στον οραματιστή και προβληματικό στη συμπεριφορά Ίβιτσα Όσιμ. Περίεργη απόφαση. Τι να τον κάνεις τον φιλόσοφο και στοχαστή του ποδοσφαίρου, τον μεταρρυθμιστή και διανοητή, όταν τον θέλεις να παράγει δουλειά, να έχει άμεσο έλεγχο στην ομάδα κι όχι αυτός να ζει στον δικό του κόσμο. Έναν τέτοιο άνθρωπο, που δεν είναι σε θέση να κουμαντάρει ούτε τον ίδιον του τον εαυτό, είτε γιατί κάνει σώου με αβανταδόρικες ατάκες, είτε γιατί του αρέσει το ποτό, τον έχεις δίπλα σου, τον κάνεις παρέα, όμως δεν του παραδίδεις την υπευθυνότητα στα αποδυτήρια.

Πριν επτά χρόνια ήταν προπονητής της εθνικής Ιαπωνίας ο 1μ.90 Όσιμ και όπως αναμενόταν κάποια στιγμή κατέρρευσε. Τον πήγαν σηκωτό στο νοσοκομείο και αφού του έκαναν το σέρβις στην εντατική του λέει ο ντόκτωρ: «Θα ζήσεις, όμως θα χρειαστεί να αλλάξεις ζωή...».
-Ε, αφού θα ζήσω, γιατρέ, να το γιορτάζουμε, να ανοίξουμε... σαμπάνια!».

Δεν έχασε το αφρώδες χιούμορ του. Ζήτησε αφρώδη οίνο, όχι βότκα και ουίσκυ ο αθεόφοβος. Γεννήθηκε το 1941, σα σήμερα 6 Μαίου, έπαιξε στην Ζελεζνιτσάρ, ήταν στον τελικό του Ευρω του 1968 με την εθνική Γιουγκοσλαβίας. Και προπονητής της εθνικής Γιουγκοσλαβίας στο μουντιάλ της Ιταλίας, το 1990.

Ο στόμας ο Όσιμ. Το άνοιγε και όποιον πάρει ο Χάρος. «Ο πρόεδρος μου ζητάει να χρησιμοποιώ τον Μπορέλι, άρα ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είναι καλύτερος προπονητής από μένα».

Για δυο περίπου χρόνια, όπως παραδέχθηκε, ο Όσιμ πέρασε ζωή χαρισάμενη στην Αθήνα, όμως είχε παράπονα από τα μήντια, που τον... έστηναν. Ότι με στημένες εκπομπές ράδια και κανάλια του έκαναν κριτική. Και με κατευθυνόμενα ρεπορτάζ στις φυλλάδες.

Δεν είχε πρόβλημα να απαξιώνει παίκτες του Παναθηναϊκού, μάλιστα διεθνείς όπως τους Σαραβάκο, Αποστολάκη. Να παρομοιάζει π.χ. μίνι κούπερ τον Παναθηναϊκό σαν ομάδα και μερσεντές την ΑΕΚ.

Διαβάστε ακόμα:

Τα 13 χρόνια είναι πολλά για την ΑΕΚ