ΟΥΤΕ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΑΓΙΚΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΑΟΚ
Δεν σκέπτομαι αυτόν τον ΠΑΟΚ που βλέπουμε όλοι σήμερα. Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι μια τελειωμένη ιστορία. Μια χθεσινή, μια περσινή, μια προπέρσινη μπύρα. Που δεν πίνεται με τίποτα.
Ασφαλώς και δεν αναφέρομαι στην ομάδα που βγαίνει στο γήπεδο και δεν ξέρει γιατί. Δεν αναφέρομαι στους παίκτες που συγκροτούν ένα διαλυμένο πράγμα, που δεν έχει αρχή και τέλος. Όταν λέω ΠΑΟΚ εννοώ όλο το σύστημα ΠΑΟΚ, όλο το μαγαζί που βγάζει απλά στο γήπεδο κάθε αρρώστια επάνω του.
Αυτόν τον ΠΑΟΚ σκέπτομαι, λοιπόν. Αλήθεια, τι αύριο μπορεί να έχει αυτό το σακατεμένο πράγμα που λέγεται ΠΑΟΚ και οι μόνοι που δεν το βλέπουν, που δεν θέλουν να το δουν είναι αυτοί οι οποίοι έχουν την ευθύνη. Κι όσο σκέφτομαι το μέλλον του ΠΑΟΚ με πιάνει ένα σφίξιμο. Επειδή δεν ελπίζω. Επειδή δεν έχει λογική να πει κανείς έτσι αέρα πατέρα ότι αύριο θα ξημερώσει άλλη μέρα. Δεν γίνεται ένας συνταξιούχος 70αρης να πάρει φάρμακα μαγικά και εξωαποεδώ και να γίνει νέος. Από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ούτε τον Ατρόμητο κέρδισε ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Ένα ακόμα παιχνίδι, μια ακόμα αποτυχία, μια ακόμα ήττα. Κέρδισε ο Ατρόμητος 1-0, θα μπορούσε και 2-0. Και ο ΠΑΟΚ έπιασε πάτο. Κι αν συνεχιζόντουσαν τα play-off, αν συμμετείχαν στα μπαράζ οκτώ αντί τεσσάρων ομάδων, ο ΠΑΟΚ, αυτός ο ΠΑΟΚ θα τερμάτιζε στην όγδοη θέση.
Διαβάστε ακόμα: