Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, ΟΧΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ!
Το πρώτο που γνωρίσαμε, μετά μεγίστης εκπλήξεως, όταν τη δεκαετία του '70 ήρθαμε σε επαφή με το αγγλικό πρωτάθλημα, ήταν η πολυετής συνεργασία των ομάδων με προπονητές. Στην Ελλάδα ο προπονητής άντε να κάτσει όλη τη σαιζόν, συνήθως τον σουτάρανε στη μέση του πρωταθλήματος.
Και στην Αγλλία το έργο ήταν απίθανο. Δέκα χρόνια προπονητής ο ίδιος σε μια ομάδα. Σ' αλλη 15 χρόνια, οκτώ χρόνια. Φοβερό.
Μέχρι το 1970 στην Ελλάδα δεν ασχολείτο κανένας με το ξένο ποδόσφαιρο. Ούτε οι δημοσιογράφοι. Όλα άλλαξαν με την τηλεόραση.
Γιατί, όμως, ο προπονητής ταυτίζεται με το κλαμπ; Γιατί γίνεται κομμάτι της Ιστορίας του κλαμπ. Επειδή δεν είναι περαστικός. Επειδή δεν προσλαμβάνεται για να... απολυθεί. Βέβαια, τις τελευταίες δεκαετίες και οι Άγγλοι έχουν χαλάσει. Δεν είναι και τόσο παραδοσιακοί στις σχέσεις τους με τους προπονητές. Τους αντιμετωπίζουν σαν αναλώσιμους.
Ο Μαρινάκης είναι πέντε χρόνια στον Ολυμπιακό και έχει πάρει και τα πέντε πρωταθλήματα. Αυτός τα πήρε, όχι οι ποδοσφαιριστές, ούτε οι προπονητές. Αφού και μ' αυτόν προπονητή και με κάποιον άλλον ο Ολυμπιακός το 'χει σίγουρο, σημαίνει ότι η επιτυχία οφείλεται σ' αυτόν που δεν αλλάζει στον μεγαλομέτοχο! Όλοι οι άλλοι στον Ολυμπιακό, παίκτες και προπονητής αλλάζουν.
Με διαφορετικούς ποδοσφαιριστές παίρνει το πρωτάθλημα ο Μαρινάκης. Με διαφορετικές ενδεκάδες. Γιατί, λοιπόν, ο Περέιρα να είναι... απαραίτητος όταν είτε μ' αυτόν, είτε με κάποιον άλλον, ίσως και χωρίς προπονητή, ο Ολυμπιακός, δηλαδή ο Μαρινάκης το 'χει στην τσέπη το πρωτάθλημα.
Άλλο Ελλάδα, άλλο Αγγλία. Και δεν αναφέρομαι στη διαφορά επιπέδου των δύο πρωταθλημάτων, όσο στην μεγάλη διαφορά ανταγωνιστικότητας των πρωταθλημάτων.
Η αγγλική ομάδα και η κάθε αξιόπιστη επιχειρηματικά έχει αξιολογήσει ότι το Νο1 στέλεχος της εταιρείας είναι ο προπονητής. Που όσο περνάνε τα χρόνια αποκτά συμπεριφορά που μοιάζει σα μεγαλομέτοχος. Είναι άλλος μεγαλομέτοχος. Δεν είναι απλά ο προπονητής, αυτός που προπονεί, που προετοιμάζει αγωνιστικά την ομάδα, αλλά και εκείνος που διαχειρίζεται την αξία και την υπεραξία των ποδοσφαιριστών.
Κτίζω ομάδα, λέει ο Μαρινάκης. Όχι, όμως, με τους ίδιους ποδοσφαιριστές που θεωρητικά και πρακτικά έχουν από μία πενταετία μέχρι δεκαετία την ακμή τους. Ούτε με τον ίδιο προπονητή. Μοναδικός μόνιμος στον Ολυμπιακό είναι ο ίδιος ο μεγαλομέτοχός του.
Διαβάστε ακόμα: