ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΙΠΟΤΑ
Καλώστονα, τον Μανωλά. «Να γίνεται κριτική, όμως σε αθλητικά πλαίσια», είπε το παλληκάρι. Στο λέω, αμέσως και χωρίς περιστροφές. Θα σχολιάζω στα πλαίσια που ορίζει η λογική και η αισθητική μου. Κι όποιος δεν αντέχει τις προσωπικές απόψεις, το κουβαδάκι του και σε άλλη παραλία.
Κάποιοι πειράχτηκαν χθες επειδή εξέφρασα την άποψή μου για τον Σπανούλη. Και ξέρεις γιατί; Επειδή ο τίποτας δεν έχει μάθει τα στοιχειώδη. Πώς υπάρχουν άλλοι άνθρωποι σε αυτό τον πλανήτη με άλλη προσέγγιση στα πράγματα. Ο πουθενάς είναι στον ανύπαρκτο κόσμο του. Ο κύριος μηδέν θα κάνει τις πράξεις του και το αποτέλεσμα θα είναι πάντα μηδέν.
Πάμε παρακάτω. Θα το πω ξανά ότι ο συμπαθής Τσάνας δεν έχει τα κυβικά για την εθνική ομάδα. Εδωσε συγχαρητήρια για την εμφάνιση. Δεν βλεπόταν ξανά η ομάδα αγαπητέ. Τα παλληκάρια προσπάθησαν, αλλά δεν ήξεραν πού το πήγαιναν.
Δεν λέω, αντιτουριστική ήταν και η εθνική του Σάντος, μόνο που είχε ένα συγκεκριμένο πλάνο. Απέναντυ στη Ρουμανία δεν τό' πιασα το σκεπτικό. Το μικρόβιο της ήττας, όπως έλεγε αρκετά φιλοσοφημένα ο Κονέ, έχει μολύνει την ομάδα. Ζόρικη κατάσταση. Ειδικά όταν δεν έχεις αντιβίωση. Τι αντιβίωση λέω, εδώ δεν υπάρχει ούτε ασπιρίνη για δείγμα.
Διαβάστε ακόμα: