ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΑΡΗ Ο ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ;
Ο άλλος, ο Αρβανιτίδης, με το που έπιασε στα χέρια του το Χρυσόμμαλο Δέρας, με το που έγινε αφεντικό στην Αρειανάρα, είπε τη μεγάλη κουβέντα. «Όποιος πειράζει τον Άρη θα έχει να κάνει μαζύ μου, θα τρώει στη μάπα μια σφαλιάρα...». Γειασάν του μάγκα από την Βέροια.
Εκεί κατάντησε ο Άρης. Αυτοί που θέλουν να τον σώσουν άμα λάχει να 'ουμε ξηγιόνται και αλανιάρικα. Με χαστούκια, κι αν ο εχθρός είναι ψιλοζόρικος πέφτουν και κλωτσές, με σκαρπίνι μυτερό και γοβάτο.
Ο Αρβανιτίδης τελείωσε, ούτε πρόλαβε να χώσει κανένα μπουνίδι. Ο Καρυπίδης πως τη βλέπει τη δουλειά; Θα αφήσει ασύδοτους τους εχθρούς του Άρεως κι αν όχι με τι θα τους
πολεμήσει, είναι το ερώτημα. Να μιλήσουμε σοβαρά.
Δεν θα φύγω σαν κλέφτης από την Βέροια, είπε ο κύριος Θόδωρος Καρυπίδης. Είμαι επιχειρηματίας, έχω κάθε δικαίωμα να κάνω μια επένδυση στον Άρη.
Ώπα, ρε! Αυτός ειναι, ρε! Καλύτερος και από τον Κάλας τον ψευτοαμερικάνο.
Από τους σωστούς αρειανούς, τους προσγειωμένους, όχι τους ψωροφαντασμένους, το πρόβλημα είναι ΜΕΣΑ στην ομάδα, όχι εκτός. Κι αυτό που έχει ανάγκη ο Άρης δεν είναι
κάποιος φουστανελλοφόρος μπάρμπα-Γιώργος να μοιράζει κατραπακιές στους... αντιαρειανούς αλλά ένας αξιόπιστος επενδυτής.
Αυτό είναι το ζητούμενο με τον Καρυπίδη. Αν πράγματι ποντάρει στη δυναμική, λαϊκή και εμπορική του Άρεως και εκτιμά ότι αξίζει να ξοδέψει όσα χρειάζονται για να ξαναβρεθεί η ομάδα στο μεγάλο πρωτάθλημα. Σκέπτεται έτσι ο Καρυπίδης ή, υπάρχει κάτι άλλο, πλάγιο και έξω από τα αληθινά συμφέροντα του Άρεως. Εννοώ, μήπως το παλληκάρι εμφανίζεται μεν ως επενδυτής, όμως στην πράξη πέσει στο λούκι της προχειρότητας, στο πέφτουμε και όπως κάτσουμε.
Διαβάστε ακόμα: