ΛΕΡΩΣΑΜΕ ΞΑΝΑ ΤΙΣ ΣΩΒΡΑΚΟΦΑΝΕΛΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο Βενέδικτος Παρλαβάντζας

Ντεζαβού ή Ντεζαβύ όπως έλεγε η γαλλικού στο λύκειο την ώρα που εμείς ξελιγομένοι κοιτάζαμε τα μπαλκόνια της. Ηταν γκομενάρα η κυρία, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Ντεζαβύ, λοιπόν. Το έχω ξαναδεί το έργο. Δεν είχα, λοιπόν, αμφιβολία ότι θα επρόκειτο για ένα σίκουελ. Μας κανονίσανε πάλι οι Ισπανοί, που κατά τους ειδικούς δεν ήταν φαβορί αυτή τη φορά.

Ηθελα να στο πω, μια που βρεθήκαμε. Δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι παπατζήδες από τους ειδικούς. Σου πετάνε πέντε στατιστικά, σου μιλάνε για τα πικ εν ρολ, ροκ εν ρολ και φοξ τροτ. Και μετά όταν αποδεικνύεται λανθασμένη η ανάλυσή τους, λουφάζουνε ή ακόμα χειρότερα τα γυρνάνε. «Τα έλεγα, εγώ», σου πετάει ο κύριος Χλημιτζουρίδης, «Δεν έπρεπε να πάμε στο ρυθμό τους. Ο Γκασόλ δεν μας ένιωσε. Το φοβηθήκαμε».

Στοπ. Γυρίζω πίσω το τέιπ. «Το φοβηθήκαμε». Αυτό δεν μας το είχες πει, κύριε Παπαρίδη. Μας είχες κάνει όλες τις αναλύσεις, αλλά ποτέ -όπως και οι όμοιοί σου- δεν είχες περιλάβει στην ανάλυση την ψυχοσύνθεση του παίκτη. Το κόμπλεξ που κουβαλάει όταν βλέπει τον Ισπανό. Τρέμουν τα χέρια, τα πόδια, λερώνονται οι σωβρακοφανέλες.

Ρε, πώς αλλάζουν τα πράγματα μέσα σε δυο ώρες. Η ελληνική ντριμ τιμ, όπως ονομάτισαν αυτή την μπασκετική εθνική, έγινε ηττοπαθής, με άπειρο προπονητή, με προβληματικές σχέσεις παικτών. Ο αποδυτηριάκιας τα έγραφε από την πρεμιέρα, όμως η επικρατούσα άποψη είναι ...κάνουμε την πάπια κατά τη διάρκεια των αγώνων και μετά τον αποκλεισμό μεταμορφωνόμαστε σε κοκόρια.

Αλλά ξέχασα, εσείς αγαπάτε την επίσημη αγαπημένη, ενώ εμείς περιμένουμε να τη βατέψουμε. Σιγά, ρε, μην περίμενα πότε θα στραβοπατήσει ο Σπανούλης για να τον παίξω. Είσαστε άρρωστοι και διεστραμμένοι. Εγώ είμαι μια χαρά. Το διασκεδάζω. Εσύ μιλάς για το άλει χουπ (ή χούλα χουπ είναι;) του Καϊμακόγλου κι εγώ για το αλά ΖΖ Τοπ μούσι του. Εσύ βλέπεις το τζαμπ σουτ του Ζελαμπάλ κι εγώ γελάω που τον λένε «Εχωτηνμπάλα». Ναι, υπάρχει παίκτης που λέγεται «Εχωτηνμπάλα». Ο Ζελαμπάλ. Δεν πήγε στράφι το μπανιστήρι στη γαλλικού. Κάτι μου έχει μείνει εκτός από τις καμπύλες της.

Διαφορετική προσέγγιση φιλαράκι. Και μη μου πεις ότι εσύ είσαι ο σωστός, επειδή υποστηρίζεις, φωνάζεις, χειρονομείς την ώρα που εγώ είμαι με τα πατατάκια στην πολυθρόνα μου; Αυτές τις μαλακίες τις έλεγε ο Φασούλας και κατέληξε δήμαρχος Πειραιά υποστηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ, αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...

Εχω να πω, πως το διασκέδασα και φέτος. Θα ήθελα να κράταγε λίγο παραπάνω, όμως πέσαμε πάνω στους Ισπανούς. Από την άλλη σκέφτομαι, ας φάει και το παλιάμπελο που λέει κι ο Αλέξης. Τουλάχιστον γλιτώσαμε από αυτούς τους ειδικοπατριώτες που είναι κακοί χαμένοι, αλλά πολύ χειρότεροι νικητές.

Διαβάστε ακόμα:

Η Σάρα με την Μάρα στο κακό συναπάντημα