ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ 4 ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Ε, όχι και να πανηγυρίσουμε την... πρώτη νίκη, που έγινε στο Καραϊσκάκη σε βάρος μιας άλλης ομαδίτσας, της Ουγγαρίας. Την πρώτη νίκη στην προκριματική φάση του Ευρω 2016 και τον πανηγυρικό αποκλεισμό. Ε, όχι και να πάρουμε... ελπίδες για το 4-3, που έγινε επειδή ήταν άτυχη η Ουγγαρία. Και καλύτερη σαν ομάδα. Σαν ομαδίτσα.

Πράγματι, χωρίς μέταλλο η Ουγγαρία. Έβαλε τρία γκολ, άνετα θα μπορούσε να πετύχει άλλα τρία και, τελικά έχασε διότι μετά το 2-3 εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Φοβερό! Δεν υπήρχε στο παιχνίδι. Λες κι είχε εγκαταλείψει, είχε αποχωρήσει.

Μιλάς για την Ουγγαρία, κύριε αποδυτηριάκια, κι όχι για την Ελλάδα. Λάθος είσαι, κύριε. Μιλάω για το ματς. Για το συγκεκριμένο παιχνίδι στο οποίο έπαιζαν Ελλάδα και Ουγγαρία.

Ναι, μιλάω και για την Ελλάδα, όμως χωρίς να αγνοήσω τον αντίπαλο. Εκτός κι αν θεωρήσω ότι η εθνική ομάδα έπαιζε μόνη της. Ανέβηκε στην πασαρέλα και θα την κρίνουμε χωρίς τον αντίπαλο. Τέσσερα γκολ χρειάστηκε να βάλει η Ελλαδάρα για να πάρει αποτέλεσμα που είχε... ξεχάσει, δηλαδή τη νίκη. Και το κατάφερε με τη βοήθεια της καλύτερής της Ουγγαρίας.

Όχι, δεν είμαστε ικανοποιημένοι ούτε με το 4-3, ούτε με την εμφάνιση της ομάδας. Μας είναι αδιάφορη! Δεν ξεχνάμε τις ντροπές. Τις ήττες ακόμα και από τα Φερόε.

Αυτή η νίκη στο τελευταίο παιχνίδι ανήκει στο πακέτο εκείνης της φάσης που η εθνική διέσυρε τη φανέλλα της.  Δεν μας παρηγορεί. Δεν είμαστε τόσο φτηνοί. Έχουμε απαιτήσεις.

Διαβάστε ακόμα:

Ντροπή, ρε! Ο εθνικός ύμνος στο Καραϊσκάκη!