Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΥΛΒΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΙΖΝΕΣΜΑΝ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

Το ποδόσφαιρο είναι μπίζνες. Ο πρώτος που το είπε στην Ελλάδα είναι ο αποδυτηριάκιας. Ότι είναι ύποπτος όποιος πρόεδρος και μεγαλομέτοχος δεν αντιμετωπίζει σαν επιχείρηση την ομάδα του. Ότι είναι επικίνδυνος για το ποδόσφαιρο και για την ομάδα του το αφεντικό της ΠΑΕ που μπλέκεται με το αντικείμενο και δεν έχει σκοπό να κερδίσει. Όχι απλά δημοσιότητα και προβολή, το εύκολο αυτό, αλλά χρήματα.

Δεν υπάρχει πιο υγιής προσέγγιση από την επιχειρηματική στο ποδόσφαιρο, που έχει εξελιχθεί σε πραγματική βιομηχανία. Τελεία και παύλα. Βρωμάει η δουλειά όταν ένας επώνυμος αγοράζει μια ομάδα για χόμπυ ή, για να πουλήσει σότο, ότι είναι οπαδός της. Τελεία και παύλα.

Παρακάτω. Μπίζνες στο ποδόσφαιρο δεν στήνονται με πελάτες «Σφύριξε τη λήξη, πουλημένε διαιτητή, το ματς τελείωσε», ούτε «Είμαστε ομάδα, αφού κερδίσαμε». Έτσι σκέπτονται οι άρρωστοι οπαδοί, που υπεράνω του ποδοσφαίρου αλλά και της ομάδας τους έχουν τη... νίκη.

Η βιομηχανία του ποδοσφαίρου στηρίζει την οικονομική της ανάπτυξη στο προϊόν. Στο θέαμα, δηλαδή. Τίποτα δεν λέει στις ΠΑΕ που ενδιαφέρονται για κέρδη το αποτέλεσμα του αγώνα, η νίκη, αν η ομάδα είναι τσίρκουλο. Και μια ομάδα δεν σώζει την κατάσταση. Οι ποδοσφαιρικές μπίζνες δεν στηρίζονται στις ομάδες, αλλά στο πρωτάθλημα. Το οποίο πρωτάθλημα αν δεν είναι ανταγωνιστικό, είναι για πέταμα.

Μια πατσαβούρα είναι το ελληνικό πρωτάθλημα. Χωρίς αγοραστική αξία. Άδεια γήπεδα, μπάλλα σε ρυθμό σλόου μότιον, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού οι φάσεις που σε ξεσηκώνουν, ατελείωτη χυδαιότητα στην εξέδρα και η καχυποψία κάργα, με συνέπεια να ασχολείται η δικαιοσύνη για εγκληματικές πράξεις μεγαλομετόχων και διαιτητών.

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που τρώει στη μάπα ο Έλληνας. Ένα ποδόσφαιρο εκτός κοινωνίας, εκτός πολιτισμού. Ένα ποδόσφαιρο έτσι όπως βολεύει τους οργανωμένους, τις φυλλάδες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες που παριστάνουν τους προέδρους-σωτήρες των ομάδων τους.

Υποψήφιο τον έχουν οι μπουκ τον Μάρκο Σύλβα για την πρέμιερ ληγκ. Δεν υπάρχει πιο αξιόπιστο μέγεθος στο ποδόσφαιρο από τους στοιχηματατζήδες. Πολύ δύσκολο να πέσουν έξω. Ποντάρουν στα σίγουρα, διαφορετικά θα πάνε φυλακή.

Και γιατί να θέλουν στην Αγγλία, γιατί να τον έχουν στο σημάδι, υπό παρακολούθηση, τον Πορτογάλο προπονητή του Ολυμπιακού; Αφελής ερώτηση. Είπαμε. Δεν είπαμε; Οι άνθρωποι είναι μπίζνεσμεν, κάνουν μπίζνες, άρα ενδιαφέρονται να ανεβάζουν το προϊόν τους. Αυτό επιτυγχάνεται με καλύτερους παίκτες, με καλύτερους προπονητές, με καλύτερους μασέρ, με καλύτερους ντοπαριστές, με..., με...

Είδηση. Το τελευταίο που προβληματίζει τον Μαρινάκη είναι να «χάσει» τον Μάρκο Σύλβα. Ο χοντρός, άσε τι παραμύθι πουλάει, είναι ο πρώτος στην Ελλάδα που παίζει μπιζναδόρικα και τεχνοκρατικά στο ποδόσφαιρο. Από τώρα έχει επισημάνει δυο-τρεις υποψήφιους αντικαταστάτες του Σύλβα.

Διαβάστε ακόμα:

Στη Λεωφόρο ο Ολυμπιακός χωρίς «κόκκινο πανί»