ΤΟ «ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ» ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ-ΜΑΡΙΝΑΚΗ
Τι βλέπουμε εδώ και τριάμισυ χρόνια στον Παναθηναϊκό του Γιάννη Αλαφούζου; Έναν άνθρωπο που κάθε μέρα χάνει χρόνο, ενέργεια και σκέψη με το πως θα πολεμήσει τον Μαρινάκη. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ασφαλώς και θα ήταν περισσότερο οφέλιμο για τον Παναθηναϊκό αν αυτός που ανέλαβε να τον διαχειριστεί οικονομικά, αγωνιστικά και επικοινωνιακά ασχολείται με την εταιρεία του, την ΠΑΕ. Όχι να κυνηγάει να αποδείξει στα ΜΜΕ, στην κυβέρνηση και στη δικαιοσύνη ότι ο Μαρινάκης παίζει βρώμικα.
Μετά από δύο χρόνια απουσίας επανήλθε η ΑΕΚ στο πρωτάθλημα. Με Μελισσανίδη! Μ' έναν παγκόσμιας εμβέλειας επιχειρηματία που λόγω ιδιοσυγκρασίας δεν το έχει σε τίποτα να φέρει τα επάνω, κάτω.
Βέβαια, ο Μελισσανίδης χωρίς να έχει αλλοιωθεί το ταμπεραμέντο του, τα τελευταία χρόνια έχει «παραμακιγιαριστεί», και πολύ στο κυριλάτο. Δεν είναι αυτός που τον είπανε «τίγρη», ένα θηρίο της ζούγκλας, επειδή πλέον κυκλοφορεί σε κύκλους εξουσίας και χρήματος αταίριαστους για άτομο με αντιδράσεις πρωτόγονες, αυθόρμητες.
Μελισσανίδης και Μαρινάκης δεν υπάρχει περίπτωση να τα βρούνε. Ποτέ. Ούτε μία στο εκατομμύριο. Πολύ κακό αυτό για τον Ολυμπιακό. Και την ΑΕΚ. Γιατί; Επειδή πια οι δύο πολυεθνικοί επιχειρηματίες αντί να ασχολούνται μόνον με την ομαδάρα τους, ο ένας ψάχνεται για τον άλλον! Η κατασκοπία. Η απειλή ότι ο άλλος θα μου τη φέρει.
Αυτό που λέγαμε για τον Αλαφούζο. Φθείρεται στον επίμονο πόλεμό του κατά του Μαρινάκη και επόμενο είναι να χάνει τη μπάλλα στον Παναθηναϊκό.
Αν υπήρχε το «τρίτο πρόσωπο» που θα κάθιζε στο ίδιο τραπέζι Μαρινάκη και Μελισσανίδη, όλα θα είχαν τελειώσει. Είπαμε. Να τα βρουν μεταξύ τους Α-ΠΟ-ΚΛΕΙ-Ε-ΤΑΙ. Επειδή ούτε ο Μελισσανίδης, ούτε ο Μαρινάκης εμπιστεύονται τον άλλον. Επειδή, όμως, και για τους δύο ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ των... συνεπειών του ακήρυκτου πολέμου μεταξύ τους είναι απρόβλεπτος, το κατάλληλο «τρίτο πρόσωπο» είναι αναγκαίο. Γιατί;
Όχι ο ένας στον άλλον να δεσμευθεί ότι το πρωτάθλημα θα παιχθεί στα ίσα, αλλά και οι δυο τους να δώσουν λόγο και να είναι υπόλογοι στο τρίτο πρόσωπο, το οποίο βέβαια θα είναι της απόλυτης εμπιστοσύνης τόσο του Μαρινάκη, όσο και του Μελισσανίδη.
Έχει συμβεί πολλές φορές. Δυο εχθροί μέχρι θάνατο, δύο αντίπαλοι που δεν τα βρήκαν ποτέ μεταξύ τους, συμφώνησαν να στρέψουν αλλού τις κάννες των πυροβόλων τους, επειδή αυτό τους συνέφερε. Και επειδή βέβαια υπήρχε ο βαρβάτος εγγυητής. Δυο βιομήχανοι, δυο τραπεζίτες, δυο πολιτικοί, δυο μαφιόζοι. Γλύτωσαν το κόστος της προσωπικής αντιπαλότητας με τη μεσολάβηση του «τρίτου προσώπου».
Δυστυχώς, για το «ζευγάρι» Μελισσανίδη-Μαρινάκη δεν υπάρχει στην πιάτσα το «τρίτο πρόσωπο» που μπορεί να αναλάβει και να διασφαλίσει τη «φρονιμάδα» των δύο μονομάχων ΑΕΚ και Ολυμπιακού.
Διαβάστε ακόμα: