ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΧΑΡΗ ΟΙ 3 ΚΑΜΠΑΛΕΡΟΣ

Άλλο έργο απόψε. Σε καμμία περιπτωση επανάληψη της άσχημης ποδοσφαιρικής νύχτας του περασμένου Σαββάτου. Μη ξαναδούμε Μπαρτσελώνα σαν κι αυτή κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.

Και να θέλει, δηλαδή, η Μπαρτσελώνα, η ομάδα που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στον κόσμο τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να επαναλάβει την ίδια κακή εικόνα στο τελευταίο el clasico.

Μην παρεξηγηθώ. Δεν είμαι οπαδός της Μπαρτσελώνα. Δεν ζητάω νίκη απόψε στο ζόρικο παιχνίδι με την Αθλέτικο Μαδρίτης. Ως ποδοσφαιρόφιλος έχω την «απαίτηση», ειδικά από τους τρεις καμπαλέρος της Μπαρτσελώνα, αυτή τη φορά να είναι «παρόντες». Να δούμε μπάλλα.

Με την Ρεάλ ήταν «απόντες» οι Μέσι, Νεϋμάρ, Σουάρες. Δεν ήταν αυτοί. Ήταν κάποιοι άλλοι με τη φανέλλα τους. Και γενικά όλη η Μπαρτσελώνα ήταν «απούσα» στο ντέρμπυ με την Ρεάλ. Γιατί; Υπήρχε μια ολοφάνερη νευρικότητα στους «3» αρχιπαικταράδες της. Γιατί;

Επειδή η Μπαρτσελώνα είναι «υποχρεωμένη» να τα παίρνει όλα. Κάθε χρόνο. Στην Ισπανία και στην Ευρώπη. Είναι πράγματι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Και λοιπόν; Ποιος άσχετος λέει ότι ο καλύτερος, ο πληρέστερος ποδοσφαιριστής θα αποδώσει όσα μπορεί αν αγωνίζεται κάτω από πίεση. Κάτω από την «υποχρέωση» της απόλυτης αποτυχίας. Επειδή για την Μπαρτσελώνα είναι αποτυχία, και προσωπική αποτυχία για τους τρεις καμπαλέρος της, η δεύτερη θέση. Η απώλεια ενός τίτλου.

Το 'χουμε στην τσέπη το πρωτάθλημα, μη σκοτωθούμε με την Ρεάλ, στο el clasico. Σίγουρα αυτό «δούλεψε», χωρίς να έπεσε τέτοια αγωνιστική «γραμμή» στους παίκτες της Μπαρτσελώνα. Αυτά βγαίνουν μέσα στο γήπεδο.

Διαβάστε ακόμα:

Πώς να παίξουν μπάλλα με Γκιρτζίκη πρόεδρο