ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΣΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΩΝΑ

Και τώρα τι έχεις να μου πεις κύριε φασουλάδα, που μας τα ζάλισες από τον Γενάρη πως η Μπαρτσελώνα έχει καπαρώσει το ισπανικό πρωτάθλημα; Λούφαξες. Τέταρτη κολλητή ήττα για τη μεγαλυτέρα ομάδα της τελευταίας δεκαετίας. Τρεις για το πρωτάθλημα και μια στο Τσου Λου.

Αυτά δεν γίνονται. Κι όμως γίνονται κύριε παλλήκαρε της φακής. Μπάλλα είναι και στην μπάλλα όλα γίνονται. Η διαφορά είναι πως στα περισσότερα υπάρχει εξήγηση. Δεν πρόκειται για μεταφυσικά φαινόμενα. Μια ήττα της Μπαρτσελώνα μπορεί να ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Μια ανορθογραφία. Μια υπενθύμιση πως ουδείς άχαστος. Τέσσερις κολλητές, όμως...

Εδώ υπάρχει λόγος. Ηττα εντός από τη Ρεάλ, εκτός από τη Σοσιεδάδ, εντός από τη Βαλένθια και κάπου στο ενδιάμεσο ήττα - αποκλεισμός από την Ατλέτικο στην Ευρώπη. Κάτι τρέχει κύριε, ντολμά μου... Υπάρχει αιτία. Μπορεί να είναι τα εντερικά του Μέσι, η σχέση του με τον προπονητή, τα μεταξύ των παικτών νταλαβέρια. Μυικά προβλήματα, εξωγηπεδικά προβλήματα, γκομενικά προβλήματα. Μπορεί και να φταίει το νεογέννητο παιδί του Μπουσκέτς ή τα αθριτικά του Ινιέστα. Πού θες να ξέρω; Δεν είμαι στα αποδυτήρια και ο τελευταίος ρουφιάνος μου στην Καταλωνία τα παράτησε όταν κρέμασε τα παπούτσια του ο συγχωρεμένος ο Κρόιφ.

Αυτό που σου λέω κύριε πίτουρα, είναι να μην είσαι προπετής (κι όχι προπέτης όπως λανθασμένα μαθαίναμε από παιδιά). Μου έβγαλες την Μπάρτσα πρωταθλήτρια από το χειμώνα. Κανόνισε τώρα να την πεις τελειωμένη.

Διαβάστε ακόμα:

Η αθεράπευτη αρρώστια των προβλέψεων