ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑΣΕΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΙΤΑΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Δεν το ξεχνάμε ποτέ. Μέχρι να πεθάνουμε θα το θυμόμαστε. Ήταν ένα παιχνίδι που με κάποια άγνωστα κατσαβίδια βιδώθηκε στη μνήμη μας. Για εμάς τις παλιοσειρές το 1970 ήταν μια ποδοσφαιρική χρονιά σταθμός. Μας σημάδεψε.
Τελικός κυπέλλου Αγγλίας στο Ουέμπλεϋ, ο πρώτος που μεταδίδεται ζωντανά από την κρατική τηλεόραση, με τη φωνή του Γιάννη Διακογιάννη. Αντίπαλοι η γκαντέμισσα Ληντς και η ροκ ομάδα του Λονδίνου, η Τσέλσυ, τότε στα κυβικά του Εθνικού Πειραιώς και του Πανιωνίου Νέας Σμύρνης.
Είναι η πρώτη ουσιαστική επαφή των Ελλήνων με το αγγλικό ποδόσφαιρο, το 1970. Στη συνέχεια το μουντιάλ του 1970, στο Μεξικό. Απ' ευθείας μετάδοση, επίσης. Για πρώτη φορά. Τα παιχνίδια του 1966 η ΕΡΤ τα έδειχνε με μια ημέρα καθυστέρηση, αφού ο ίδιος ο Διακογιάννης, όχι κάποιος τεμπέλης υπάλληλος της κρατικής τηλεόρασης, πήγαινε στο αεροδρόμιο να παραλάβει την κασέτα.
Αγγλία-Γερμανία, στο Μεξικό. Το ματς που έκτισε το θρύλο της ομάδας της ακατάβλητης. Τα πάντσερ, λέει. Προηγείται 2-0 η Αγγλία και το έργο στην κανονική διάρκεια τελειώνει 2-2, για να το πάρει στην παράταση η Γερμανία με 3-2. Αυτό το παιχνίδι και το επόμενο Γερμανία-Ιταλία μας έπιασαν... αιχμάλωτους.
Χωρίς υπερβολή η ποδοσφαιρική Ελλάδα είχε μαρμαρώσει από τη συγκλονιστική εξέλιξη στο Αγγλία-Γερμανία 2-3 και στο 4-3 Ιταλίας-Γερμανίας. Δεν τα είχαμε ξαναδεί αυτά! Δεν μπορούσαμε καν να φανταστούμε ότι στο γήπεδο στήνεται ένα τόσο συναρπαστικό θέαμα που σε κερδίζει, που αληθινά σε κατακτά.
Ιταλία 1-0, ισοφαρίζει 1-1 η Γερμανία. Στην παράταση 2-1 η Γερμανία, 2-2 και 3-2 η Ιταλία. Η Γερμανία κάνει το 3-3 και η Ιταλία το 4-3. Επικό ποδοσφαιρικό χορόδραμα. Και όποτε παίζουν Γερμανία-Ιταλία όπως σήμερα αναθυμόμαστε το 4-3 του 1970.
Διαβάστε ακόμα: