ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ Ο ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Φαντασιώνομαι το σκηνικό στο ξενοδοχείο στο Μπορντώ που διαμένουν οι αποστολές της Γερμανίας και της Ιταλίας. Με μια κουβέντα. Και για τους δύο αντιπάλους το παιχνίδι απόψε στις 10, είναι το «κάτι άλλο». Ξεχωριστό. Δεν είναι μόνον ότι ο νικητής πιάνει τετράδα, ένα βήμα πριν τον τελικό. Είναι τα «προηγούμενα» που έχουν οι δύο ομάδες. Η Ιταλία και η Γερμανία.

Όταν η Ιταλία έχει πάρει τον αέρα της Γερμανίας. Όταν η Γερμανία σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο δεν μπορεί να σηκώσει χέρι, να δώσει ξύλο στην Ιταλία. Τότε, ναι, λες ότι υπάρχουν «προηγούμενα» ανάμεσα σε δύο χώρες που στο ποδόσφαιρο έχουν πάρει στη σούμα οκτώ μουντιάλ, τέσσερα έκαστη.

Μάθαμε από πιτσιρικάδες, έτσι μας τα έλεγαν, ότι οι Γερμανοί είναι άφοβοι, άτρωτοι, λαός σκληροπυρηνικός και πειθαρχικός, που αρνείται την ήττα, που δεν εγκαταλείπει. Κι όλα αυτά τα βλέπαμε στο γήπεδο, στο ποδόσφαιρο. Παίζεις με αντίπαλο τον Γερμανό; Θα χάσεις. Θα δεχθείς το μοιραίο.

Να, όμως, που αυτό δεν ισχύει με τις κουφάλες τους Ιταλούς. Αυτοί οι μπινέδες είναι οι πρώτοι στην Ιστορία καταστροφείς του ποδοσφαίρου, που με το περιβόητο κατενάτσιο μπόλιασαν τεχνογνωσία στα αμυντικά συστήματα. Βάλε στο λογαριασμό το ταλέντο τους, την παράδοσή τους και την ευφυία τους, για να εξηγήσεις το τούμπα έργο Χίτλερ-Μουσολίνι.

Φασιστόμουτρα οι δύο αρχηγοί της Γερμανίας και της Ιταλίας στον πόλεμο, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, δύο πολιτικοί που προερχόντουσαν από την αριστερά, από το λαϊκό χώρο, που όμως μεταξύ τους δεν είχαν σχέση ισοβαρή. Αφεντικό ήταν ο Χίτλερ, αυτός αποφάσιζε στη συμμαχία τους, ο Μουσολίνι ήταν το τσιράκι του Γερμανού.

Στο ποδόσφαιρο δεν παίζει η σχέση Φύρερ και Ντούτσε. Στο ποδόσφαιρο, με βάση τα αποτελέσματα μεταξύ των δύο ομάδων, η Ιταλία έχει τον πρώτο λόγο. Και μόνον αυτή η βαρειά «κληρονομιά», ας την πούμε παράδοση, είναι αρκετή για να στοιχειώνει την αποψινή κόντρα.

Διαβάστε ακόμα:

Η Αγγλία ποτέ δεν πεθαίνει!