ΕΚΠΛΗΞΗ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΛΑ Η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ

Πολύ της θρησκείας είναι ο Φερνάντο Σάντος. Όχι απλά θεοσεβούμενος. Θεούσα κανονική είναι. Θρησκόληπτος σε ακραίο βαθμό. Ένας καθολικός χριστιανός χοντροβαρεμένος. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το ποδόσφαιρο, ρε αποδυτηριάκια; Μεγάλη σχέση!

Όπως πιστεύει στον Χριστό ο Πορτογάλος προπονητής, και δεν άλλαζε την πίστη του τη θρησκευτική, έτσι είναι αδύνατον να... διαφοροποιήσει την προπονητική του σκέψη. Τέρμα και τελείωσε, είναι του δόγματος «Άμυνα». Όχι επιθετικά.

Μια στιγμή, μην παρεξηγηθούμε. Και ο πιο επιθετικός προπονητής δεν αγνοεί την άμυνα. Ποτέ. Όπως και ο κάθε αξιόπιστος αμυντικός προπονητής δεν ψάχνεται πως να εκμεταλλευθεί έτσι κι αλλοιώς τις πιθανότητες να αρπάξει το αποτέλεσμα.

Ο Σάντος είναι μονολιθικός. Παίζουμε άμυνα κι αν βγαίνουμε μπροστά, το κάνουμε πάλι για την... άμυνα, να της δώσουμε αναπνοή, να κρατήσουμε τη μπάλα μακρυά από την περιοχή μας.

Άρα, δεν περιμένουμε από την Πορτογαλία στον τελικό να παίξει μπάλα. Ποδόσφαιρο που θα την οδηγήσει στη νίκη. Στην κούπα. Όχι. Ακόμα κι αν δεν τον συμφέρει η εκατό τα εκατό άμυνα, η 75% άμυνα, ο Σάντος θα παίξει στο «μουλωχτό». Γιατί; Είπαμε. Δεν είπαμε;

Είναι πιστός. Δογματικός. Παίζει με στερεότυπα, όχι με βάση τις ανάγκες, τους στόχους κάθε αγώνα, ούτε λαμβάνει υπ' όψιν αν ο αντίπαλος είναι κατώτερης αξίας. Θέλω να πω ότι ακόμα κι αν η Γαλλία δεν ήταν το φαβορί, ο Σάντος θα την αντιμετώπιζε ως τέτοια.

Διαβάστε ακόμα:

Ποδοσφαιρική στρατιγική, καλλιτεχνία και μαγκιά