ΤΟ ΠΙΟ ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

Είδα αυτό το παλληκάρι από την Κολομβία να κερδίζει στην Αρση Βαρών και στη συνέχεια να κλαίει με λυγμούς. Να βγάζει τα παπούτσια του, να τα βάζει κάτω από την μπάρα και να φιλάει τα βάρη.

Μιλάμε για πολύ κλάμα. Στο ταπί και την εξέδρα. Ενα κλασικό παράδειγμα γιατί ο αθλητισμός είναι μια από τις πιο μεγάλες βιομηχανίες παγκοσμίως. Διότι προβάλει και εντέλει εμπορεύεται εκτός από τα ρεκόρ και το θέαμα, το συναίσθημα.

Δεν υπάρχει άλλο πιο εμπορεύσιμο προϊόν από το αβίαστο συναίσθημα. Το αυθόρμητο, το αγνό, αυτό που βγαίνει από την ψυχούλα σου, όπως αυτό του Κολομβιανού. Ρίξε μια ματιά στο link και θα με θυμηθείς.

Ετσι που λες, κύριε μλάκα μου. Ο φακός κυνηγάει αυτό το αυθεντικό συναίσθημα για να το μοιράσει στον κόσμο. Και είναι πιο «ακριβό» ακόμα κι από ένα παγκόσμιο ρεκόρ.

Διαβάστε ακόμα:

Η Κορακάκη και όλα τα κοράκια