Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΤΡΟΜΑΞΕ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Αυτός, ναι, ήταν Ολυμπιακός! Στο κόντρα ματς κυπέλλου με τον Ατρόμητο ο πρωταθλητής παρουσιάστηκε ακόμα καλύτερος (!) απ’ ό,τι στην ρεβάνς με την Οσμανλή στην Τουρκία. Δέχθηκε γκολ στο Περιστέρι με την έναρξη του β’ ημιχρόνου και αντέδρασε με τέτοιο τρόπο που ήταν αδύνατον να μην πάρει την πρόκριση.

Το 1-0 έγινε 1-2, μόνον 1-2, ενώ ο φουκαράς ο Ατρόμητος απλά παρακολουθούσε το όργιο του Ολυμπιακού. Που έπαιξε έτσι όπως δεν… συνηθίζει.

Καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν είναι σε θέση σήμερα να κάνει «διπλή» ανατροπή. Μία, διότι το 0-0 του πρώτου αγώνα ήταν υπέρ του Ατρομήτου. Η άλλη ανατροπή, ο αντίπαλος να προηγηθεί 1-0. Ναι, καμία άλλη ελληνική ομάδα σε κρίσιμο αγώνα δεν έχει δείξει δυνατότητες να απλώσει κυρίαρχο ποδόσφαιρο, όπως έκανε ο Ολυμπιακός. Να κυριαρχήσει, να μην αφήσει τον αντίπαλο να πάρει αναπνοή. Να του απαγορεύσει να ελπίζει ακόμα κι αν βγήκε μπροστά στο σκορ.

Που οφείλεται η έκρηξη του Ολυμπιακού στο Περιστέρι, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Καλός, πολύ καλός ήταν και στο πρώτο ημιχρόνιο, όμως στο δεύτερο έδωσε άλλη πνοή στο παιχνίδι. Στο μαρς-οφσάιντ γκολ του Ατρομήτου! Μ’ αυτό το αντικανονικό τέρμα τα πήραν στο κρανίο οι παίκτες του Ολυμπιακού. Ε, όχι να χάσουμε την πρόκριση με γκολ οφσάιντ. Ντροπή μας. Και αμολήθηκαν ισοπεδωτικά για τον αντίπαλο.

Γιατί οι παίκτες του πρωταθλητή δεν ''δέχτηκαν'' το γκολ οφσάιντ; Επειδή δεν τους άρεσε να βολευτούν με το λάθος του διαιτητή. Ο οποίος διαιτητής έκανε τη δουλειά του κι είναι δικαιολογημένος! Έδωσε τη δική του απάντησή του σ' αυτούς που είχαν χαρακτηρίσει φιλοολυμπιακό το διορισμό του, Εξέθεσε με το μαρς οφσάιντ 1- 0 εκείνους που τον είπαν στημένο.

''Εμείς τι κάνουμε;'' ήταν η ηλεκτρική σπίθα που άναψε στους παίκτες του πρωταθλητή. Κουνάμε το τάβλι, εγκαταλείπουμε, με τη δικαιολογία ότι μας αδίκησε το κοράκι; Όχι! Δεν φεύγουμε από το γήπεδο χωρίς την πρόκριση. Εμείς οι καλύτεροι, οι πιο ακριβοπληρωμένοι.

Που 'σαι, για να μη λέμε ανοησίες. Οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν έπαιξαν για την ομάδα. Ούτε για τον κόσμο, τον πρόεδρο, τον προπονητή, και τον μασέρ των αποδυτηρίων. Ποιά φανέλα! Δεν υπάρχουν αυτά, τα πάτησε το τραίνο. Αυτός ο αγνώριστος Ολυμπιακός έδειξε πως ερχόταν από τα παλιά, επειδή οι παίκτες του αγωνίστηκαν προσωπικά. Για το δικό τους γαμώτο. Όχι όπως συνηθίζουν, να παίζουν όσο για να κερδίσουν.