ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕ;

γράφει ο στήβεν αβραμίδης

Φρόνηση, σωφροσύνη και ανδρεία ζήταγε ο Σωκράτης από τους πολίτες, για μια νορμάλ κοινωνία. Τα βρήκε; Όχι μόνο δεν τα βρήκε, αλλά ήρθε μετά ο Πλάτων και συμπλήρωσε ότι για να είναι η κοινωνία σχετικά ικανοποιητική, χρειαζόταν και η δικαιοσύνη. Και, σαν κομμάτι του πολίτη, αλλά και, σαν μηχανισμός της πιάτσας.

Σήμερα, σε αυτό το σιχαμερό περιβάλλον που ζούμε όλοι στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη και η πριν από αυτήν δημοσιογραφία, που θεωρητικά ελέγχει, έχουν καθυποταχτεί σε όλους εκείνους που μπορούν να δραστηριοποιηθούν και να επιτύχουν κιόλας, μέσα στον βόθρο. Ένας βόθρος που κατακλύζει τα πάντα, ακόμα και τα πιο εύκολα, όπως το ποδόσφαιρο.

Υπουργοί ανδρείκελα, ούτε ξέρουν τι να κάνουν την εξουσία που τους έχει παραδοθεί. Αθλητικές ομοσπονδίες, δηλαδή ερασιτέχνες που ασχολούνται από ρομαντισμό με κάποιο άθλημα, εξακολουθούν να βρίσκονται στις θέσεις τους ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι αλλάζουν παρατάξεις ανάλογα με το πόσα κιλά μαύρο χρήμα προσφέρουν οι παράγοντες. Δημοσιογράφοι που χωρίς καμία ένδεια, προσφέρουν τα γραπτά τους προς τέρψιν των παραγόντων. Παράγοντες, δηλαδή κοτσαμπάσηδες Έλληνες επιχειρηματίες, που συστήνουν είτε εγκληματικές οργανώσεις, είτε στήνουν παιχνίδια, είτε τραμπουκίζουν γενικώς, μπας και γίνουν οι καινούργιοι χαλίφηδες. Να ρωτήσω ποιά δικαιοσύνη αποδίδεται;

Να ρωτήσω, γιατί όχι; Να απαντήσω όμως κιόλας. Αυτή που απεδόθη στα ναρκόπλοια ή αυτή που απεδόθη μέσω της βουλής για τα διάφορα λαθρεμπόρια. Αυτή που ακόμα δεν έχει συλλάβει την ΕΥΠ για παράνομες παρακολουθήσεις και υποκλοπές Πακιστανικών και λοιπών τηλεφώνων. Αυτή, που όχι μόνο δεν είναι τυφλή, αλλά αποφασίζει για τα συμβάντα αφού αυτά έχουν τελειώσει. Αυτά δεν είχαμε στα μπαράζ, που κανείς παίκτης ή θεατής δεν ήξερε ποιά είναι ακριβώς η βαθμολογία. Αυτά είχαμε. Κοινώς μια καταδικασμένη κοινωνία που δεν μπορεί να στηρίζεται πουθενά.

Μπορεί να ξεφύγει το ποδόσφαιρο; Πώς δηλαδή να το κάνει αυτό; Τμήμα της κοινωνίας δεν είναι; Υπάρχει άνθρωπος που το διοίκησε και μετά δεν διώχτηκε για τα μάτια του κόσμου από την δικαιοσύνη; Υπάρχει άνθρωπος που το διαιτήτευσε, που από καταβολής επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν προσκύνησε τον βόθρο που δημιουργούσαν οι ιδιοκτήτες των ομάδων; Ναι αυτοί οι λεφτάδες και οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες, που όμως είχαν και τεράστια ανάγκη από τα λεφτά της Ευρώπης. Όλοι αυτοί που έχουν τις ομάδες για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από την δήθεν δίωξη που θα υποστούν για τα εγκλήματα που κάνουν στο καθ’ ύλην επάγγελμα τους.

Φυσικά σε αυτό το σιχαμερό περιβάλλον, ανάλογος είναι κι ο κόσμος που χαριεντίζεται παρακολουθώντας τα αθλήματα. Με μαχαίρια και καδρόνια, με φωτοβολίδες ευθείας ρίψης, με ιπτάμενα κινητά τηλέφωνα ή με κουτάκια μπύρας. Κόσμος επιλεγμένος από τους ιδιοκτήτες των ομάδων, που αποτελεί τον άτυπο στρατό τους. Κόσμος που πλέον κάθεται στα vip, στις προσκλήσεις των ομοσπονδιών και στα νευραλγικά σημεία της περιφρούρησης των αφεντικών. Τα οποία αφεντικά διατάζουν την δικαιοσύνη να απαλλάσσουν σωρηδόν όλους τους κοινούς τραμπούκους του απλούστατου ποινικού δίκαιου. ΟΥΣΤ, ΛΕΧΡΙΤΕΣ.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ στο block του Στήβεν Αβραμίδη ''το φως του φεγγαριού...''