ΒΡΕ, ΜΑΛΑΚΕΣ, ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ... ΓΚΟΜΕΝΕΣ!

Ο Μίμης ήταν ο γκομενιάρης της παρέας. Μαγκιά του. Και επειδή δεν ήμουν κομπλεξικός, του έβγαζα το καπέλο. Δεν ήταν πιο ωραίος ο Μίμης, όμως έλα που είχε ρίξει τις περισσότερες.

Από που και ως που, ρε, είναι μαγκιά η μεταγραφή ποδοσφαιριστή σε ομάδα, ποτέ δεν το κατάλαβα. Δεν τον έριξε τον παικταρά η ομαδάρα μου. Τον πλήρωσε κανονικά. Κι αυτός διάλεξε τη δική μου ομαδάρα διότι έτσι εκτίμησε σύμφωνα με το δικό του συμφέρον, όχι το δικό μου.

Περήφανος δικαιούταν να αισθάνεται ο Μίμαρος, ο γκομενιάρης, που χωρίς να πληρώνει, πήδαγε τη μία μετά την άλλη. Ο οπαδός, με ποιά λογική να γίνεται τρισευτυχισμένος, να παίρνει τα επάνω του, διότι η εταιρεία της ομάδας του με κοντράτο προχώρησε σε μία συμφωνία με καριερίστα ποδοσφαιριστή;

Πέρα απ’ αυτό. Αν ο οπαδός είχε ιδέα από μπάλα, αν δεν είχε σκέψη χόρτου, θα ψαχνότανε με τις... πολλές μεταγραφές που κάνουν οι ομαδάρες. Μ’ αυτόν τον πρωτοσέλιδο σεληνιασμό «Έρχεται ο παικταράς Πέογλου». «Παίρνουμε και τον Αρχιδόπουλο». «Πολύ κοντά στον Ψωλίδη».

Τι είναι αυτά, ρε; Δεν είναι ομάδα εκείνη που έχει ανάγκη σε μία μεταγραφική περίοδο 7 και 8 και δέκα παίκτες. Αυτοακυρώνεται η ομάδα που διώχνει 6 έως 9 παίκτες και φέρνει στη θέση τους άλλους τόσους. Λες και δεν παίρνει παίκτες για την ομάδα, αλλά γκόμενες, να τις λανσάρει, να κάνει επίδειξη ερωτοκατακτητή.

Για την γκόμενα, ναι, θα πεις «Την πήρα». Όχι για τον παίκτη, που δεν είναι γκόμενα, ούτε μέλλουσα σύζυγος κι εσύ ο μάγκας ο προικοθήρας.

Πρωταθλητής, λέει, ο Ολυμπιακός. Και κάνει ένα κάρο μεταγραφές. Ενδεκαδάτους. Ώπα, ρε! Τόσα πολλά κενά είχε η ομάδα; Το ίδιο και η φιναλίστ κυπέλλου και πρώτη στα play-off ΑΕΚ. Το ίδιο και ο κυπελλούχος ΠΑΟΚ, κι αυτός με ελλείψεις έβγαλε τη χρονιά και γι’ αυτό το ‘ριξε στο νυφοπάζαρο. Κι αυτόν, κι εκείνον, και τον άλλον... Να βάλουν κριτική επιτροπή Μουρατίδη και Καρβέλα, να αποφασίσουν ποιοί θα φύγουν, ποιοί θα μείνουν.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΑΣ!