ΔΕΝ ΜΟΥ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ Ο ΜΙΣΣΑΣ

Κατ’ αρχήν, δεν υπάρχει καμία ξεφτύλα. Ήττα, ναι. Ακόμα και βαρειά ήττα, συντριβή, όμως όχι διασυρμός. Γιατί, δηλαδή, να μην είναι αυτή που βλέπουμε η εθνική του μπάσκετ. Σήμερα κατώτερη σε σύγκριση με το παρελθόν.

Δεν το ξέρουν, δεν το έχουν μάθει ότι σήμερα είσαι μέχρι εδώ, χθες μέτραγες περισσότερο και αύριο θα είσαι καλύτερος από ποτέ. Στον αθλητισμό δεν υπάρχει ισογραμμή. Πάντα ίδιοι. Συνεχώς υψηλά, ποτέ χαμηλά.

Αυτά, θεωρητικά. Δεν είμαι ο κατάλληλος να κάνω αγωνιστική κριτική στην εθνική μπάσκετ, ούτε να εκτιμήσω την προπονητική παρουσία του 64χρονου Κώστα Μίσσα. Μία κουβέντα έχω μόνο, χωρίς να είμαι βέβαιος ότι η παρατήρηση μου δίνει μία εξήγηση στις τρεις ήττες σερί της εθνικής.

Είδα στην τηλεόραση τον Μίσσα να μιλάει. Δεν ήξερε τι… έλεγε ο προπονητής που ξεκίνησε από την Α.Ε. Περάματος και κάποτε ήταν βοηθός του Τζούροβιτς στον Παναθηναϊκό. Ο λόγος του μπροστά στην κάμερα δεν ήταν σαφής, οι προτάσεις του ανολοκλήρωτες, με ατάκες χωρίς να είναι δεμένες η μία μετά την άλλη.

Έχε κάποια σημασία αυτό; Πιθανόν ναι, πιθανόν όχι. Η στρωτή κουβέντα μαρτυρά ίσως στρωτή σκέψη.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΘΝΙΚΗ ΜΠΑΣΚΕΤ ΝΙΚΗΣΕ ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ