Η ΑΓΝΩΣΤΗ «ΑΡΧΗ» ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 2004
Χάνει η Ελλάδα με 2-0 από την Ισπανία στη Λεωφόρο, πρώτο ματς προκριματικής φάσης για το Ευρώ 2004. Χάνει και το δεύτερο ματς στην Ουκρανία. Τότε ακριβώς έγινε «κάτι» το οποίο ιστορικά μπορεί να θεωρηθεί η «αρχή» της αλησμόνητης πορείας στα τελικά της Πορτογαλίας. Και του θριάμβου με την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ευρώπης.
Η μεγαλύτερη έκπληξη από καταβολής ποδοσφαίρου, που την πέτυχε η Ελλάδα, οφείλεται στους ποδοσφαιριστές. Ο προπονητής Ρεχάγκελ απλά ήταν ο διαχειριστής στο αγωνιστικό επίπεδο. Δεν ήταν αυτός που άναψε το μπουρλότο, τη φωτιά στους διεθνείς. Περί τίνος πρόκειται;
Με τη δεύτερη ήττα εισβάλει στα αποδυτήρια ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ Βασίλης Γκαγκάτσης και λέει «Δεν είστε ομάδα, είστε καφενείο!» Αυτό ήταν.
«Ποιος είναι αυτός ο τίποτας που θα μας πει καφενείο;…» σκέφτηκαν κάποιοι παίκτες, που δεν δέχθηκαν την προσβολή. Ποδοσφαιριστές με αξιοπρέπεια, με προσωπικότητα, επαγγελματίες σε ομάδες της Ευρώπης. Και άτομα με προσωπικές φιλοδοξίες!
Έτσι έγινε το μεγάλο πάντρεμα. Οι παίκτες να γίνουν μια γροθιά, ένα μαντρόσκυλο, και ακόμα να ''υιοθετήσουν'' ως πατέρα τους, ως αρχηγό τον Ρεχάγκελ. Που να το φανταστεί ο Γκαγκάτσης ότι παρά τη θέληση του «κτύπησε» στο φιλότιμο των διεθνών.
Διαβάστε ακόμα: