ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΕΝΟΣ ΠΡΕΖΑΚΙΑ
Έχει δίκαιο το παιδί. «Πιωμένος ήμουνα, δεν ήξερα τι έκανα, και μ’ έκαναν τσακωτό οι μπάτσοι όταν πήδηξα τα κάγκελα και όρμησα στον διαιτητή…».
Έχει δίκαιο το πρεζόνι. Και τον συνέλαβαν και δεν τον άφησαν να πλησιάσει τον διαιτητή. Αδικία. Άδικη κενωνία, που λέει και το άσμα.
Τον Ιβάν Σαββίδη γιατί δεν άρπαξαν, είναι το παράπονο του χούλιγκαν. Υπάρχει απάντηση γιατί δεν συνελήφθη ο Ιβάν, και ποια είναι αυτή. Ο,τι θέλει δικαιούται να λέει το πρεζόνι. Γιατί φοβήθηκαν τον Ιβάν. Γιατί φοβήθηκαν και τον Ιβάν και τους μπράβους του. Γιατί φοβήθηκαν και τον Ιβάν και τους μπράβους του και τους παοκτσήδες που χειροκροτούσαν το νταηλίκι της προεδράρας.
Τι ακριβώς, όμως, να φοβόντουσαν οι μπάτσοι και δεν συνέλαβαν τον Σαββίδη; Όχι, βέβαια, μην τους σκοτώσει. Το πιστόλι το ‘χει για φιγούρα. Ο φόβος είναι μη δώσει σήμα το Μαξίμου και τους μεταθέσουν.
Διαβάστε ακόμα: