ΟΙ ΓΗΠΕΔΙΚΕΣ ΧΟΡΩΔΙΕΣ

Έβλεπα ευρωπαϊκό παιχνίδι και σκέφτηκα τι γίνεται εδώ στην Ελλάδα. Να πηγαίνει ο άλλος στο γήπεδο χωρίς καν να τον ενδιαφέρει να δει μπάλα. Φοβερό, ε; Κι όμως, συμβαίνει. Και ο έτσι ''φίλαθλος'' είναι σίγουρος ότι δεν θα είναι μόνος. Όχι, βέβαια. Κι άλλοι σαν κι αυτόν θα εμφανιστούν, θα δηλώσουν παρουσία στο γήπεδο, για τον ίδιον λόγο. Ποιον λόγο;

Να βρίσουν. Σα να είναι συνεννοημένοι. Σήμερα πάμε γήπεδο να ρίξουμε μπινελίκια. Ασταμάτητα. Οι παίκτες τη δική τους δουλειά, να παίζουν μπάλα, εμείς τη δική μας δουλειά να βρίζουμε. Κάποιον θα βρούμε να του τα χώνουμε, εμείς ο λαός τον οποίον υμνούν όλοι, παίκτες, παράγοντες, δημοσιογράφοι.

Όλοι στο γλύψιμο του γίγαντα λαού. Και τον γίγαντα λαό, αυτόν τον υπέροχο λαό, όχι κάποιον ξεφτυλισμένο λαό, έχουν αναλάβει εργολαβικά να τον εκπροσωπούν αυτοί που στήνουν γηπεδικές χορωδίες ύβρεων, με ή χωρίς μαέστρο.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΡΩΤΙΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ, ΟΥΡΑΓΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ