ΖΟΧΑΔΑΣ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΑΜΟΓΕΛΟ…

Η αποθέωση του Ουζουνίδη έγινε στους 17 μήνες που βρέθηκε στον Παναθηναϊκό. Οι πρωτοφανείς συνθήκες που βίωσε η ιστορική ομάδα «προδομένη» από τον μεγαλομέτοχο της ευνόησαν το «βεντετηλίκι» του προπονητή. Που κέρδισε καθολική εκτίμηση, όχι μονάχα από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού.

Γράφτηκαν πολλά για τον Ουζουνίδη όσο ήταν στον Παναθηναϊκό. Ήταν μόνος. Έπαιζε και επικοινωνιακά μόνος. Και στο γυαλί ήταν πάντα κατσούφης. Σκοτεινιασμένος. Και, μαγκιά του, συμπεριφερόταν λες και εργαζόταν, λες κι είχε την ευθύνη σε κανονική ΠΑΕ. Όχι σε διαλυμένη, σε εγκαταλελειμμένη.

Και ηγετικός να μην είναι στην φύση του ο Ουζουνίδης ειδικά στον Παναθηναϊκό υποχρεώθηκε να γίνει αρχηγός. Να «κρατάει» τους ποδοσφαιριστές, να σφυρίζει αδιάφορα για τις συνεχείς απώλειες ( Μπέργκ, Ζέκα, Μολέδο, Βιγιαφανές, κ.α.). Στην ΑΕΚ;

Από τον Παναθηναϊκό του Αλαφούζου στην ΑΕΚ του Μελισσανίδη για τον Ουζουνίδη είναι η μετακίνηση από το αντάρτικο και τον άτακτο στρατό σε σύνταγμα Πρώσων, που κυριαρχεί η πειθαρχία.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΕ «ΜΕΙΟΝ»ΧΙΜΕΝΕΘ Η ΑΕΚ ΤΟΥ 2019