ΕΛΑ, ΡΕ, ΠΑΝΑΜΑ, ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ!...

Δεν ξανάγινε. Στο 78 ομάδα που χάνει ήδη 6 - 0 βρίσκει το δρόμο στα δίκτυα και μειώνει σε 6 - 1 .Δεν ξανάγινε στον αιώνα. Το πανηγύρι ξέσπασε στην εξέδρα από εκατοντάδες Παναμέζους!!! Συγκινητικό. Και δεν σταμάτησαν, άντρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι το γλέντι της χαράς μέχρι να αποχωρήσουν παίκτες και διαιτητές, με τη λήξη του αγώνα.

Στο πρώτο ματς ο Παναμάς, που για πρώτη φορά εμφανίστηκε σε τελικά μουντιάλ, έχασε 3 - 0 από το Βέλγιο. Χθες Κυριακή αποχώρησε στο ημίχρονο για τα αποδυτήρια με 5 - 0 σε βάρος του. Με τι κουράγιο, με ποια... λογική ο ενθουσιασμός της ήττας 6 -1;

Δεν κατάλαβες. Ο Παναμάς ΔΕΝ έχασε το παιχνίδι.Ο Παναμάς ΔΕΝ είχε αντίπαλο. ΔΕΝ έπαιξε με καμιά Αγγλία. Αδιάφορο εντελώς ποιος ήταν ο αντίπαλος. Οι Παναμέζοι ΔΕΝ διεκδικούν τίποτα, παρά μόνο να πετύχουν... τιμητική διάκριση. Ένα ευπρεπές αποτέλεσμα. Ένα γκολ, όμως στο μουντιάλ, ε! Μην επιστρέψουν στην πατρίδα μόνο με ήττες, με παθητικό στην άμυνα, χωρίς ενεργητικό στην επίθεση. Έστω ένα γκολάκι.

Το έβαλαν! Άσχετο αν μπήκε με Βέλγιο, με Αγγλία, με Τυνησία την προσεχή Πέμπτη.

Το λέω. Όταν είδα το διονυσιασμό που σκόρπισε στην παναμέζικη κερκίδα η γκολάρα στον Άγγλο τερματοφύλακα, παρακαλούσα συνεχώς τον θεό της μπάλας. ''Ένα ακόμα, ρε, θεέ, για τους Παναμέζους, ρε, γαμώτο. να φύγουν ακόμα πιο ευτυχισμένοι από την Ρωσία... ''. Δεν μου έκανε τη χάρη.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΝΑΝΟΣ ΓΙΟΣ ΠΑΡΑΔΟΥΛΕΥΤΡΑΣ