Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ!

Βγαίνει στο γήπεδο η ομάδα και δεν παίζει μπάλα. Τι είναι αυτό; Δεν θέλει να παίξει μπάλα, δεν θέλει να κερδίσει. Ένα στόχο έχει, να πάρει την ισοπαλία. Τι κάνεις σ’ αυτή την περίπτωση; Τίποτα. Με ποιο δικαίωμα, ποια FIFA, να τιμωρήσει; Με την κατηγορία ότι η συγκεκριμένη εθνική ομάδα στο μουντιάλ δεν υπηρετεί το ποδόσφαιρο. Υπονομεύει το θέαμα. Πρακτικά, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.

Θυμάμαι το ματς Ολλανδία - Ιρλανδία, στο μουντιάλ του 1990. Τότε, 24 ομάδες, σε 6 ομίλους των 4 ομάδων. Προκρίνονται στους “16”, στα νοκ-άουτ παιχνίδια οι δύο πρώτοι από κάθε όμιλο και οι 4 καλύτεροι τρίτοι.

Με “Χ” περνάει η Ολλανδία, κι αυτό το αποτέλεσμα συμφέρει την Ιρλανδία. Το ματς στο Παλέρμο δεν ήταν σικέ. Αποκλείω να ήταν προσυνεννοημένο. Οι παίκτες τα βρήκαν μόνοι τους μέσα στο γήπεδο. Χωρίς καν να μιλήσουν. Απλά οι Ολλανδοί άρχισαν το κοροϊδιλίκι. Στα ίσα. Δεν ήθελαν να κατέβουν στην αντίπαλη περιοχή. Ήταν σα να έστελναν ''μήνυμα'' στους Ιρλανδούς, οι οποίοι επιτόπου συναίνεσαν.

Ήταν ματς αηδία. Η παρωδία. Τελικά, για τα μάτια του κόσμου, έβαλε η καθεμία ομάδα ένα γκολ και με το 1-1 προκρίθηκαν οι δυο τους. Αποκλείστηκε η φουκαριάρα Αίγυπτο που έχασε 1-0 από την Αγγλία.

Εϊναι και το άλλο που το είδαμε και στο μουντιάλ της Ρωσίας. Όταν η ομάδα είναι αδιάφορη βαθμολογικά δεν χρησιμοποιεί βασικούς στην ενδεκάδα. Σκοπιμότητα και σ’ αυτήν την περίπτωση. Τι κάνεις; Τίποτα. Να τις καλέσεις τις ομάδες να λογοδοτήσουν; Δεν προβλέπεται από τους κανονισμούς. Δεν γίνεται να προστατευτεί το παιχνίδι από τέτοιες αγωνιστικές συμπεριφορές που βολεύουν τους δυο... ''αντιπάλους''.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΜΕΙΣ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΣΑΣ! ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ;