Η ΑΓΓΛΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟ... ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ
Πέρασε η «Ουρουγουάη της Ευρώπης». Την λες κι έτσι την εκπληκτική Κροατία. Η χώρα με τα 4 εκατομμυρίων ανθρώπους απέκλεισε την Αγγλία των 54 εκ. Θυμίζω ότι η Ουρουγουάη είναι η πρώτη στην Ιστορία μεγάλη ποδοσφαιρική δύναμη, με δύο μουντιάλ. Μια χώρα των δύο εκ. ψυχών.
Μιλάμε, όμως, για ποδόσφαιρο. Όπου αντιμετωπίζονται ένδεκα με ένδεκα, όπως έλεγε ο αείμνηστος Φέρεντς Πούσκας.
Δεν είναι αντίπαλοι ένας πολυάριθμός στρατός απέναντι σ’ ένα τάγμα μόνο. Ούτε μια παγκόσμιας αιχμής εθνική οικονομία με την κοινοπραξία περιπτέρων μίας συνοικίας.
Η Αγγλία είναι το λιοντάρι, το θηρίο της Ευρώπης. Η μάνα του ποδοσφαίρου. Η χώρα που γέννησε και διέδωσε το παιχνίδι όπου γης. Αυτή που εξέλιξε σε πραγματική βιομηχανία το ποδόσφαιρο, με κανόνες εμπορίου και χρηματιστηρίου. Και λοιπόν;
Η δύναμη και το brandname της ποδοσφαιρικής Αγγλίας δεν στηρίζεται στις διεθνείς διακρίσεις της. Κι όμως! Συνέβη πάλι το απίθανο. Το απίθανο των απίθανων. Ο κόσμος πόνταρε στην… Αγγλία. Κι όχι στην Κροατία των παικταράδων. Ουδεμία σχέση, από πλευράς αξίας και ποιότητας, οι δύο εθνικές ομάδες. Η μέρα με τη νύχτα.
Συμπέρασμα. Στο στοίχημα ποντάρουν και τα κορόϊδα. Τα θύματα των μήντια. Που έτσι ή αλλοιώς τοποθετούν στο θρόνο, σε θέση περίοπτη την Αγγλία, λόγω ονόματος και παράδοσης.
Διαβάστε ακόμα: