ΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ

Κτίστηκε ο νέος Ολυμπιακός. Τι άλλο θα ακούσουμε. Πάτησε κι αυτήν την Μπέρνλυ η ομάδα και ο καθένας ό,τι θέλει, ό,τι πουλάει, λέει. Νέος Ολυμπιακός διότι αρκεί που στο λιμάνι ξεφόρτωσε νέα καραβιά από νέους παικταράδες. Αν, όμως, ο νέος Ολυμπιακός έχανε από κάποιον σοβαρό αντίπαλο, μ’ αυτούς που έπαιξαν ή με άλλους της ίδιας φρέσκιας καραβιάς, ποιος πονηρός θα τολμούσε να μιλήσει ότι ολοκληρώθηκε το… κτίσιμο; Όλοι θα έλεγαν πως ακόμα είναι ενωρίς, πως η ομάδα τώρα κτίζεται.

Κατ’ αρχήν τι θα πει κτίσιμο; Προηγείται το σχέδιο της οικοδομής. Ο προπονητής δεν ξεκινάει κουτουρού μπουγάτσα να σηκώνει το κτήριο. Ε, αυτή τη στιγμή ο Μαρτίνς δεν είναι τόσο της πλάκας για να ασχολείται με κανένα κτίσιμο, καίγεται ο άνθρωπος κάτω από την πίεση της πρόκρισης.

Κτίζω σημαίνει ανοίγω θεμέλια. Στη συνέχεια ρίχνω τις κολώνες, διαφορετικά δεν στήνω κορμό ενδεκάδας. Μετά βάζω τα στηρίγματα, τα συμπληρώματα στον σκελετό μου. Όλη δε η διαδικασία κτισίματος απαιτεί χρόνο. Πως, λοιπόν, μιλάνε για οικοδόμηση στον Ολυμπιακό όταν ακόμα δεν έπαιξαν όλοι οι πρωτοσέλιδοι παικταράδες της νέας καραβιάς;

Χθες με την Μπέρνλυ ο προπονητής ξεκίνησε με εννέα(αριθμός 9) που δεν ήταν στο ρόστερ της προηγούμενης σαιζόν. Και μιλάνε κιόλας για… κτίσιμο.

Καλός ο Χριστοδουλόπουλος. Πολύ καλός. Αν π.χ. ο προπονητής τον θεωρεί αξία, βάση, τότε ποντάρει επάνω του. Δηλαδή; Βάζει δίπλα, γύρω στον Λάζαρο εκείνους που προσφέρονται να δέσουν στην βασική ενδεκάδα. Αυτό είναι κτίσιμο.

Έχει, λέει, καλό υλικό ο Ολυμπιακός. Ποτέ δεν είχε σκάρτο. Και λοιπόν; Μια τρύπα στο νερό θα κάνει ο Μαρτίνς αν δεν μοντάρει σταθερό σχήμα, σχήματα. Το ρόστερ με παικταράδες δεν λέει τίποτα! Αν δεν έχει δοθεί ρόλος στον καθένα.

Ποιος είναι ο στόχος του Ολυμπιακού; Το πρωτάθλημα και η Ευρώπη. Σημασία ποιος στόχος προηγείται ή κτυπιούνται και οι δυο το ίδιο. Επειδή Ελλάδα και europa league είναι η ημέρα μα τη νύχτα.

Το λέω αλλοιώς. Η ίδια ομάδα, η ίδια ενδεκάδα, διαφοροποιημένη ή όχι, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να δείχνει την ίδια αγωνιστική αξιοπιστία τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Δεν γίνεται αυτό. Ακόμα κι αν ολοκληρωθεί το κτίσιμο. Ακόμα κι αν βάλει και τα κεραμίδια στη σκεπή.

Το ‘χουμε δει το έργο, μάλιστα στον Ολυμπιακό, και ήταν επόμενο αυτό. Ένας άγριος και καυλωμένος Ολυμπιακός στην Ευρώπη και καπάκι στα ματσάκια του πρωταθλήματος να μη βλέπεται. Φυσιολογικότατο! Από τη μια στιγμή στην άλλη. Από τη χλίδα του champions league στη λίγδα του πρωταθλήματος. Να περιμένουν να τρέξει το αμάξι με την ίδια ταχύτητα στη λεωφόρο και στα σοκάκια.

Η Μπέρνλυ δεν είναι Λουκέρνη, τα είπαμε αυτά πριν το ματς. Είναι ο πιο κάτω Πανιώνιος της Αγγλίας. Και στην Ευρώπη, έξω από το πρωτάθλημα της, χάνει το δρόμο. Μη στεκόμαστε στο 3 – 1. Μη αγνοούμε το χρόνο και τις απαιτήσεις που χρειάζεται αυτό που λέγεται κτίσιμο.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ… ΙΒΑΝ