ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΚΑΣ
Το καλοκαίρι του 1996 άρχισε να κτίζεται η περιβόητη Παράγκα του πρωταθλήματος. Με τα γνωστά υλικά, όμως για πρώτη φορά στο ντόπιο ποδόσφαιρο εμφανίστηκε οργάνωση μαφιόζικου τύπου. Ό,τι λέμε.
“Γνωστά υλικά” σημαίνει λαμόγια της πιάτσας. Βλαχοπρόεδροι τοπικών Ενώσεων, οι οποίοι ως μέλη της διοίκησης της ΕΠΟ προσκύνησαν επιτόπου τη νέα εξουσία στο πρωτάθλημα, και διαιτητοπατέρες οι οποίοι επίσης επί χρήμασι ανέλαβαν δουλειά.
Η Παράγκα δεν πέθανε ποτέ. Προϋπήρχε και πριν την ίδρυσή της. Κάθε ομάδα, κι όταν λέμε “κάθε” εννοούμε κάθε ομάδα, την έψαχνε πάντα σ’ αυτό που λέγεται “παρασκήνιο”. Μέχρι το 1996, μέχρι τη γέννηση της Παράγκας, το έργο ήταν “ερασιτεχνικό” στην εποχή του “βαρδινογιαννισμού”. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκού, ο ίδιος, με το τηλέφωνο στο χέρι, “προστάτευε” την ομάδα του έχοντας τον απόλυτο έλεγχο της ΕΠΟ. Αντιμετώπιζε όπως έναν κλητήρα της Motor Oil τη διοίκηση της ομοσπονδίας, η οποία θεσμικά είναι η “ιδιοκτήτρια” της διαιτησίας.
Η Παράγκα ανέλαβε “επαγγελματικά” τη δουλειά, όταν έκανε το πραξικόπημα στην ΕΠΟ ο Μέγας Διδάσκαλος του παρασκηνίου Γιώργος Δέδες, από κούνια βάζελος. Ο τότε και επί σειράν πρόεδρος της ΕΠΑΕ αποφάσισε να απομακρυνθεί πικραμένος από το μπλοκ του Παναθηναϊκού, το οποίο είχε υπηρετήσει διαρκώς και ανελλιπώς από την εποχή της χούντας.
Κανονικό συνδικάτο του εγκλήματος πια η Παράγκα με στάνταρ χρήματα στους διαιτητές και όποιους άλλους “συνεργάτες” στο pay-roll. Πολύ σύντομα ο Παραγκάρχης είχε στην ουρά το πελατολόγιο, αυτός αποφάσιζε ποια ΠΑΕ θα αβαντάρει. Χρειαζόταν… μέσο μια ομάδα Α’, Β', Γ' εθνικής, πέρα από το πακέτο, για να έχει την ευλογία της Παράγκας, που “νόμιμα” ήταν κράτος εν κράτει και ανοικτά υποκαθιστούσε την ΕΠΟ.
Μετά από 4-5 χρόνια η Παράγκα ολοκλήρωσε την... προσφορά της και κατέβασε ρολά. Πρόκειται πράγματι περί “προσφοράς” διότι την είχε ανάγκη ο χώρος. Οι πρόεδροι των ομάδων. Βουλευτές και δήμαρχοι ανά την Ελλάδα που αγωνιούσαν για την ομαδίτσα της περιοχής τους. Επειδή αυτό ήταν το ποδόσφαιρο μας, αυτό είναι ακόμα.
Το 2006 Σωκράτης Κόκκαλης και Τζίγγερ Βαρδινογιάννης(φώτο) έδωσαν τα χέρια και έφτιαξαν την super league. Η μέχρι τότε διοργανώτρια του πρωταθλήματος ΕΠΑΕ έμεινε με τα χρέη της και την ευθύνη της Β’ εθνικής.
Τίποτα δεν άλλαξε στο ποδόσφαιρο με το “γκρέμισμα” της Παράγκας. Υπ’ όψιν, ότι μέχρι σήμερα ουδείς ούτε μια ημέρα φυλακή έχει κάνει από τα μέλη, από τα στελέχη της συμμορίας.
Τίποτα δεν άλλαξε και μετά την… εξάρθρωση της “εγκληματικής οργάνωσης”, που πήρε τη θέση της Παράγκας. Ατιμωρησία και την περίπτωση της εγκληματικής οργάνωσης κι άσε τους αφελείς, αλλά και τους πολέμιους της να ομιλούν για την… επιτυχία της διάλυσής της.
Σήμερα τι γίνεται, που πάλι (!) άλλαξε σελίδα το ποδόσφαιρο; Τα παπάρια μου κουνιούνται, αυτό γίνεται. Η μια πεθαμένη Παράγκα γέννησε τρεις εγκληματικές οργανώσεις. Ποιες είναι αυτές οι 3 ομάδες, που με δικό τους οπλοστάσιο στο “σκοτάδι” έχουν οργανώσει την “άμυνα” τους στο πρωτάθλημα 2018-19; Ε, αυτό δεν το ξέρω.
Διαβάστε ακόμα: