ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΡΟΥΡΑΙΟΥΣ ΣΤΟΝ ΥΠΟΝΟΜΟ

Τα κόζα μιλάνε μόνα τους. Σιγά που θα περιμένουμε τον μάγο ή τον βοηθό προφήτη για να μας πει τη συνέχεια του έργου. Φως φανάρι η δουλειά. Είμασταν, είμαστε και δεν ξεφεύγουμε ποτέ από τα σκατά. Τι, δηλαδή; Να πεθάνουμε, να σταματήσουμε να υπάρχουμε.

Η φουκαριάρα η πέστροφα ψοφάει αν το νερό δεν είναι απολύτως πεντακάθαρο. Δεν αντέχει την παραμικρή βρωμιά. Το ίδιο, από την ανάποδη, το πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Θα πάθει ταράκουλο αν αρχίσει να αναπνέει σε καθαρό αέρα. Και είναι επόμενο αυτό. Μετά από έναν αιώνα να σέρνεται στον υπόνομο είναι απίθανο να προσαρμοστεί χωρίς κλινικά συμπτώματα σε συνθήκες αλλοτινές. Βιολογικά ξένες. Άγνωστες.

Όπως το λέω. Και το πρωτάθλημα 2018 – 19, μακριά από παράγκες που γκρεμίστηκαν και εγκληματικές οργανώσεις που εξαρθρώθηκαν, παίζει κι αυτό στη σέντρα της χαβούζας. Είπαμε. Τα κόζα έχουν τη δική τους γλώσσα.

Με πέναλτυ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος κέρδισε 1 – 0 ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Δεν έχει καμιά σημασία αν το πέναλτυ ήταν μαϊμού. Καμιά σημασία. Όποιος υποστηρίζει ότι η απόφαση του διαιτητή ήταν σωστή ή λανθασμένη είναι της πλάκας. Για να μην πω στημένος κι αυτός. Και μοιάζει με τον πιλότο πυροσβεστικού αεροσκάφους πάνω από δασική έκταση που φλέγεται, κι αυτός ρίχνει τόννους λάδι στη φωτιά.

Με πέναλτυ, δεύτερη αγωνιστική, κέρδισε και η ΑΕΚ, επίσης τον Αστέρα (φώτο). Επιμένω. Καμιά, μα καμιά σημασία αν το πέναλτυ ήταν θέατρο, ανακάλυψη του διαιτητή ή κανονικό, όχι τηλεοπτικό. Όποιος το ρίχνει στην ανάλυση της φάσης είναι σα να πιλοτάρει canadair και ρίχνει αναμμένους δαυλούς σε δασική έκταση, ενώ πνέουν δυνατοί άνεμοι.

Ποια είναι η σημασία του γεγονότος; Των δυο πέναλτυ. Ότι παίζει, σκόπιμα βέβαια, η υποψία, πιο σωστά η βεβαιότητα πως ο ΠΑΟΚ έχει άκρες με τα κοράκια. Κι αυτή η υποψία, η σιγουριά απλώνεται από τους αντιπάλους του ΠΑΟΚ σαν τις χυλοπίτες της κυράς Σουλτάνας στον ήλιο.

Αυτό έχει σημασία, όχι αν πράγματι κινείται αλεπουδιάρικα ο ΠΑΟΚ. Παίρνει πέναλτυ η ΑΕΚ στην Τρίπολη και οι αντίπαλοι της φόρα παρτίδα μιλάνε για νέα παράγκα. Αυτό έχει σημασία, αδιάφορο αν έχουν δίκαιο ή όχι. Επειδή κι άδικο να έχουν, την ίδια δουλειά θα έκαναν οι αντίπαλοι, μέσα στο έργο και οι δημοσιογράφοι με ταυτότητα.

Συμπέρασμα. Είπαμε. Το πρωτάθλημα κολυμπά παρέα με αρουραίους στον υπόνομο. Γιατί αυτό μας αρέσει. Γιατί θα μας πιάσει πανικός, ένας φόβος που θα αμφισβητεί την ύπαρξη μας, σε καθεστώς υγείας. Ο καθαρός αέρας θα μας πνίξει.

- Πεναλτάρα, ρε, πουλημένε, και δεν το σφυρίζεις!

- Πεναλτάρα, ρε, είναι το δικό μας, της άλλης ομάδας είναι μαϊμού, χιμπατζής είναι και ορακοτάγκος!

Διαβάστε ακόμα:

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ… ΜΙΚΡΕΣ!