ΔΕΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ... ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΟΥΣ

 

Εδώ είναι Ελλάδα. Τρώμε τη φάπα στη μάπα κάθε μέρα. Να μη το ξεχνάμε ποτέ. Μια κουβέντα μόνο αρκεί. Από την εποχή του ανένδοτου αγώνα του Γεωργίου Παπανδρέου, πατρός του Αντρέα, παππού του Γιώργου, από το 1961 μέχρι σήμερα ένα είναι το κυρίαρχο σύνθημα στο μπουρδέλο, ΑΛΛΑΓΗ. Επειδή τίποτα δεν αλλάζει, μονάχα οι κυβερνήσεις.

Πουλάνε ''αλλαγή'' σε λαό που δεν γουστάρει καμιά αλλαγή, παρά μόνο να βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση. Απευθύνονται σε απελπισμένους, σε κόσμο που και να μην είναι απελπισμένος, η εκάστοτε αντιπολίτευση προσπαθεί να τους πείσει ότι πεινάνε, υποφέρουν, δεν αντέχουν άλλο. Για να ψαρεύουν ψήφους χωρίς απόχη.

Επί του θέματος. Μια από τα ίδια θα 'ναι πάλι το πρωτάθλημα. Αυτό που ήδη ξεκίνησε. Το έργο έδειξε κιόλας. Θα 'ναι πρωτάθλημα καλλιτεχνικό, όπως το προηγούμενο. Επιθεωρησιακό, εκτός αρένας γηπεδικής. Ύποπτος ο πρωταθλητής. Εισαγγελείς οι άλλοι δυο που θα το χάσουν. Γνωστά πράγματα από την εποχή που βγήκαν οι λάσπες.

Είπαμε. Τίποτα δεν αλλάζει, είτε με μαϊμού πρώτη φορά αριστερά αλά σύριζα, είτε αν ποτέ προκύψει παραμύθι φούρναρης πρώτη φορά άκρα δεξιά αλά χρυσή αυγή. Όποιος πολιτικός απατεών έρθει θα προσκυνήσει, θα περπατήσει με τα γόνατα κι αυτός σαν τους πιστούς της Παναγίας της Τήνου την πραγματικότητα.

Αποφασίζουν τα αφεντικά των ΠΑΕ, όχι τα συμφέροντα του ποδοσφαίρου, τελειώσαμε. Με το καλημέρα έπεσε η πρώτη πιστολιά. Μαϊμού πέναλτυ και 1- 0 ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα με Αστέρα. Δεύτερη αγωνιστική και δεύτερη πιστολιά. Το κοράκι δεν άφησε να γίνει το 2 - 0 υπέρ του ΠΑΟΚ στη Νέα Σμύρνη. Πάλι η διαιτησία είχε το δικό της ρόλο, στα ίσα. Απλά, σ' αυτή τη δόση τελικά δεν προέκυψε αλλοίωση αποτελέσματος, νίκησε με 1-0 αντί 2-0 ο ΠΑΟΚ. Τα ίδια και στο ματσάκι της τρίτης αγωνιστικής στην Κρήτη (φώτο). Φωνάζει ο ΠΑΟΚ για πέναλτυ που έπνιξε η μαυροφόρα. Κι έτσι θα πάει η δουλειά μέχρι τέλους. Με τη ντουντούκα στο πεζοδρόμιο θα φωνάζουν και οι Ολυμπιακός, ΑΕΚ.

Ξένος σφυρικτράκιας την προσεχή Κυριακή στο ΠΑΟΚ- ΑΕΚ. Ποιος είπε ότι το πρωτάθλημα θα κριθεί στα ντέρμπυ; Σ αυτά, άλλωστε, τα παιχνίδια λόγο έχει και η εξέδρα. Ο υπερήφανος λαός. Έχει τη δύναμη να διαμορφώσει το αποτέλεσμα με ποινές σε βάρος της ομαδάρας του. Με φωτοβολίδες, βεγγαλικά, πανό ελεεινά, αντεθνικά, αντικοινωνικά, ρίψη εύχρηστων αντικειμένων, τραυματισμού του διαιτητή, μπούκες στον αγωνιστικό χώρο. Όλα στο βωμό της θυσίας της ομαδάρας.

Θέλουν πρωτάθλημα και κάνουν μεταγραφές. Μαζί μιλάμε. Κανένας τους δεν ξεχνάει την… διαιτησία. Άγνωστο χόμπυ το απολαμβάνουμε την εξυγίανση που φέραμε. Την… αλλαγή που πετύχαμε. Έχουν την ανάγκη από τα κοράκια. Την αβάντα τους, την προστασία τους. Και το λάσκο του αλεπουδιάρη διαιτητή να προκαλέσει τη ζημιά στον αντίπαλο.

Είπαμε. Τίποτα δεν αλλάζει. Το αφεντικό, οι παρατρεχάμενοι του αφεντικού βρίσκονται σ' αυτή τη συχνότητα της διαιτητικής μπάντας των εφ-εμ. Κάθε μέρα ψηλά οι κεραίες. Τι κάνουμε σε κάθε παιχνίδι. Δεν αφήνουμε τίποτα, στο φως της ημέρας και στο σκοτάδι της νύχτας. Έτσι ήταν πάντα, έτσι είναι και σήμερα.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ 9, Ο ΠΑΟ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ